Një 27-vjeçare me origjinë nga Shqipëria ka treguar për mediat sesi Greqia, ku ajo ka lindur, i kërkoi vizë për t’u futur në vend pasi ndodhej në SHBA me studime.
Androniki Kifti, fëmijë i brezit të dytë të emigrantëve nga Shqipëria, lindur dhe rritur në Greqi u detyrua të dërgojë një letër-apeli për ndihmë për këdo të interesuar në Massachusetts, ku ajo aktualisht është duke përfunduar doktoraturën e saj në Biokimi, pas përvojës së dhimbshme që jetoi disa ditë më parë para një komiteti të Ministrisë së Emigracionit, shkruan abcnews.al
Ajo kërkoi ndihme që të siguronte lejen e qëndrimit në Greqi dhe shtetësinë greke për të cilën përpiqet më kot të marrë që nga viti 2012.
Pasi udhëtoi për 24 orë dhe në fund e gjeti veten duke i kërkuar falje komitetit kompetent i cili e informoi se kishte shkruar gabimisht pasi nuk ka të drejtë të shkojë në vendin ku ka lindur, rritur e është shkolluar.
Pas diplomimit në SHBA dhe duke pasur parasysh kufizimet nga COVID, i vetmi vend që mund ta pranojë është Shqipëria. Androniki mund të shkojë në Greqi vetëm me një vizë nga konsullata Greke në Boston për 90 ditë si turiste.
“Është skandaloze dhe e trishtueshme të konsiderohesh i paligjshëm në vendin ku kam lindur, të kesh nevojë për një vizë për të ardhur dhe për të parë prindërit e mi në shtëpi, sepse kam qenë jashtë vendit për të studiuar,” tha 27-vjeçari për NEA.
“Ishte përvoja më e keqe që kam pasur ndonjëherë,” tha Androniki për intervistën e saj me komitetin e ministrisë.
Më dukej absurde të thirresha në pandemi ndërsa ata e dinë që jam në Amerikë. Kur u paraqita në Petrou Ralli, në një komitet prej pesë vetash, një zonjë më pyeti “pse je këtu sot”. Unë i thashë asaj “pse më thirre”. “Unë nuk e di kush ju thirri për një intervistë, por kjo është e gabuar,” u përgjigj ajo.
Pasi i pyeta dhe u shpjegova situatën atyre, kjo zonjë më tha “Do ta mendoj”, domethënë që i kalon në dorë dhe ajo do të gjykojë nëse do të më bëjë “favorin” për të rinovuar lejen time të qëndrimit . Një anëtar i komisionit që më shoqëroi jashtë më tha “duhet të keni vuajtur shumë, një mijë falje”. U trishtova shumë. “Dhe babai im, i cili po më priste jashtë, ishte i mërzitur”.
