Shumë njerëz kalojnë orë të tëra gjatë javës të kyçur në kompjuter – por disa nuk mund të shqiten nga ekrani, dhe problemi fillon këtu. Për individët me problem të varësisë nga interneti, është një terapi afatshkurtër që jep trajtim efektiv.
Hulumtuesit zbuluan se 69.4% e meshkujve me varësi nga internet kanë hyrë në terapi të sjelljes, krahasuar me 23.9% të meshkujve që kanë hyrë në listën e pritjes për të marrë terapi.
“Kjo tregon një efekt të fortë trajtimit për personat që vuajnë nga varësia në internet ose çrregullimet e lojrave”, tha Klaus Wölfling, autori kryesor i studimit.
Wölfling është një studiues në Departamentin e Mjekësisë Psikosomatike dhe Psikoterapisë në Qendrën Mjekësore Universitare të Johannes Gutenberg-University Mainz në Gjermani.
Të kapur pas ekranit, por me vullnet për të dalë nga kjo gjendje
Varësia nga interneti, sipas studiuesve, është përdorimi i tepruar i internetit që ndikon negativisht në familje, aspektin social, në punë dhe në aspekte të tjera të jetës.
Vitin e kaluar, Organizata Botërore e Shëndetësisë e njohu çrregullimin e lojërave të internetit si një sëmundje të shëndetit mendor. Kriteret për çrregullim nga Videolojërat në Klasifikimin Ndërkombëtar të Sëmundjeve të OBSH-së përfshijnë të paktën 12 muaj vuajtje nga humbja e kontrollit dhe sjellje negative me personat përreth.
Për këtë studim, hulumtuesit përdorën një përkufizim më të gjerë të varësisë në internet, për të përfshirë pacientët që ishin të varur nga lojrat, rrjetet sociale, lundrimi në internet ose përdorimi i përgjithshëm i internetit. Prevalenca e varësisë në internet vlerësohet të jetë 6% në mbarë botën.
15 javë terapi
Studimi ka hetuar 143 meshkuj midis moshave 17 dhe 55 në katër klinika ambulatore në Gjermani dhe Austri, të cilët plotësuan kriteret për varësinë në internet bazuar në një studim të standardizuar dhe të përdorur në këtë fushë.
Ai bazohet në 14 kritere që përfshijnë frekuencën e aktivitetit të internetit, simptomat e tërheqjes, preokupimin me internetin dhe humbjen e interesit në aktivitete të tjera të jetës.
Terapia afatshkurtër e sjelljes konsistente përbëhej nga 15 javë terapi grupore dhe individuale. Programi u nda në tri faza: edukimi rreth varësisë, ndërhyrja psikoterapeutike – siç është tregimi i përdorimi i dobishëm i internetit – dhe “përqendrimi në teknikat e parandalimit të përsëritjes dhe kalimi në jetën e përditshme”.
Ky ishte gjykimi i parë i gjeneralizuar dhe klinik, por studimi kishte disa kufizime.
Mostra e vogël mund të ketë “mbivlerësuar” efektin e terapisë afatshkurtër, dyshojnë hulumtuesit.
Gjithashtu, studimi ishte i kufizuar tek meshkujt dhe bazuar në informacionin e pacientëve të raportuar në gjendjen e tyre.
