Krahëhapur e sypatrembur shqipja fluturon
Në qiellin kaltërosh e plot dritë
Çerdhen në tokën e vet me kënaqësi ndërton
Duke punuar me të madhe çdo ditë
Në gjirin e sorrave e laraskave në nuk jeton
Ky shpend i adhuruar prej popujve të botës
Sesi i vetmuar gjithmonë fluturon
Për t’i bërë roje qiellit dhe tokës
Tani kur edhe krahu tjetër të është liruar
Trupi yt do të merr më shumë fuqi
Që sot e nesër papengueshëm për të fluturuar
Në mbarë trevat shqiptare në krye me nënën Shqipëri.
Çerdhen tënde tash e tutje mos e nënçmo
Tokën, ajrin e as detin që i ke për mrekulli
Gjatë fluturimit gjithmonë për të mirë rrezato
Për të jetuar krenarisht e në lumturi.
Si ti hovshëm për të fluturuar
Të gjithë përeth ta kanë lakmi
Sesi në trevat tuaja je duke punuar
Nën valëvitjen e flamurit kuq e zi.
