Mjekët i thanë prindërve Amy dhe Paul MacDonald se një nga binjakët e tyre do të vdiste, por tani të dy djemtë janë të shëndetshëm dhe janë transferuar në shtëpi .
Një problem i rralle në mitër tregonte se shanset e mbijetesës së binjakëve ishin të pakta, por tani ata janë pjesë e familjes.
Edhe para se të lindnin Ellis dhe Blair, çifti u paralajmërua se foshnjat e tyre nuk mund te mbijetonin.
Një gjendje e rrallë në mitër thoshte se Ellis nuk po rritet siç duhet. Prindërit u përballën me një dilemë se a duhet të lejojnë mjekët të ndërhyjnë, gjë që do të thotë të humbasësh një fëmijë në një orvatje për të shpëtuar tjetrin. Pesë javë më vonë, mjekët zbuluan se Ellis nuk po rritet siç duhet në mitër. Ai ishte shumë më i vogël se vëllai i tij dhe vuante nga kufizimi selektiv i rritjes intrauterine, ose SIUGR.
Gjendja ndodh në rreth 10 për qind të shtatzënisë binjake monochorinic – ku bebet ndajnë një placentë – dhe do të thotë një prej tyre ka një pjesë më të vogël që kufizon rritjen e tyre.
Ellis gjithashtu kishte shumë më pak lëngje në qesen e tij amniotike.
Amie tha: “Në një moment ishte sikur ai ishte tkurrur i mbështjellë në qesen e tij të vogël, në vend që të mbushej me lëng, kështu që nuk ishte në gjendje të lëvizte.
“Në atë moment, më thanë se do të kishte vetëm dy javë për të jetuar. Na u tha të zvogëlohemi në mënyrë selektive, për t’i dhënë Blairit një shans.
“Kirurgjia do të hyjë nëpër barkun tim për të ndaluar lëndët ushqyese nga unë duke shkuar tek Ellis. Por unë u paralajmërova se ishte një shans 40-60 për qind që nëse ne i bëmë diçka Ellis, kjo do të dëmtonte Blairin. Ata vendosën te mos benin nderhyrje dhe mrekullisht dy binjakët mbijetuan. Tani janë gjashtë muajsh.
Edhe pse ata janë identikë, Ellis është shumë më i vogël, pak më shumë se gjysma e peshës së vëllait të tij.
Por djemtë ndajnë një lidhje të veçantë dhe jane të buzeqeshur.
Amie, 29 vjeç, tha: “Ata janë superheronj sepse kane luftuar”.
