Oh, sa kisha dashur që edhe njëherë të shfaqesh para meje, qoftë edhe për një minutë, që ta shikoj fytyrën tënde të bukur duke buzëqeshur, e të thërras “Bardhyl” të dua shumë, sepse vetëm kjo fjalë ma mbushë zemrën me dashurinë tënde të paharruar. Ne do të duam gjithnjë shumë, pambarisht derisa të shuhemi e nisemi tek ti!
Na le përgjithmonë me mall dhe të pikëlluar e zemër të thyer. Mburremi me ty Bardhyl!
Gjithmonë me lot në sy: Nëna Nexharija, vëllau Fitimi me bashkëshorten Sadetin e djemtë Rinori, Nebiu e Rrezoni.
