Ia kam ngulur sytë këtij dokumenti të zbrazët prej disa çastesh pa e ditur se çfarë të shkruaj...Jo sepse nuk kam asgjë për të të thënë, por sepse kam shumë. Mund të shkruaj orë e orë, por një gjë është e sigurt, asgjë nga këto që them apo shkruaj, nuk mund të jetë e mjaftueshme për të përshkruar dashurinë që kam për TY.
Teksa fillojë të shkruaj ndjej lotët që më rrëshqasin faqeve….Është përsëri kjo kohë e veçantë e vitit, përsëri dita kur koha duket sikur ngrin dhe e gjithë bota ime vërtitet rreth një momenti.
Ndonëse sot është data kur ti ike përgjithmonë dhe një familje e tërë të kujton, këtë ditë unë të kujtojë TY gjithë kohës. Asnjë ditë nuk kalon pa të pasur TY në mendimet e mija.
Sot unë besoj se do të kem gjithë jetën një Engjëll mbrojtës në krahun tim.
Do të doja të them ( Faleminderit ) për gjithçka që kam dhe gjithçka që jam…Do të doja të falënderoja që më dhe Jetën. Falë teje, jam ky që jam. E mira dhe e keqja…
I paharruar.
Të përkujton familja Mazrekaj nga Peja e ( Zvicra).
