Hulumtimi i ri ofron prova se ndryshimet shqisore dhe njohëse të lidhura me plakjen, mund të rrisin humbjen e dëgjimit. Në këtë mënyre, personat e tillë ndihen të lodhur nga komunikimet e përditshme dhe ndjejnë nevojën për të shpenzuar shumë energji për të dëgjuar dhe kuptuar të tjerët.
Dihet mirë se plakja shoqërohet me ulje të ndjeshmërisë së dëgjimit dhe ndryshime në funksionimin kognitiv. Por çuditërisht pak dihet se si këto variabla psikologjike ndërveprojnë me njëri-tjetrin. “Të kuptuarit e të folurit është një proces shumë kompleks që vazhdon të evoluojë përgjatë jetëgjatësisë njerëzore. Truri ynë duhet të filtrojë shumë tinguj të parëndësishëm që hasim në jetën tonë të përditshme (p.sh. zhurma e trafikut, bisedat në sfond) për të ekzekutuar me sukses këtë aftësi”, tha autori i studimit Ronan McGarrigle, një pedagog në psikologji në Universitetin e Bradfordit.
Në studim, 281 të rritur midis moshës 18 dhe 85 vjeç përfunduan një detyrë të vëmendjes dëgjimore që vlerësonte aftësinë e tyre për të ndjekur një folës, ndërsa njëkohësisht injoronin një tjetër. Pjesëmarrësit gjithashtu përfunduan vlerësimet subjektive të lodhjes së lidhur me dëgjimin, aftësisë së kujtesës, gjendjeve të humorit, ndjeshmërisë së përpunimit shqisor dhe dëmtimit të dëgjimit.
Të rriturit e moshuar prireshin të raportonin nivele më të larta të dëmtimit të dëgjimit, e cila nga ana tjetër shoqërohej me rritje të lodhjes së lidhur me dëgjimin. Por pas kontrollit për dëmtimin e perceptuar të dëgjimit, aftësinë e vëmendjes dëgjimore dhe aftësinë e perceptuar të kujtesës, studiuesit zbuluan se të rriturit në të vërtetë kishin tendencë të raportonin më pak lodhje të lidhur me dëgjimin sesa të rriturit më të rinj. Ky reduktim i uljes uljes së ndjeshmërisë së dëgjimit tek të moshuarit duket se lidhet me reduktimet e lidhura me moshën në shqetësimin e humorit dhe ndjeshmërinë e përpunimit ndijor.
