Shkencëtarët kanë zbuluar rajonin më të madh vullkanik në botë, i cili ndodhet vetëm dy kilometra nën sipërfaqen e akullt të Antarktikut perëndimor.
Projekti kërkimor i Universitetit në Edinburg ka zbuluar 91 vullkane të reja, më i larti prej të cilëve është rreth 4.000 metra.
Gjeologët thonë se rajoni i sapo zbuluar me vullkane është më i madh se sa kreshta vullkanike në Afrikë, e cila konsiderohet se ka koncentrimin më të madh të vullkaneve në një vend.
Aktivitetet e këtij zinxhiri vullkanik mund të kenë pasoja serioze, paralajmërojnë hulumtuesit.
“Nëse njëri nga vullkanet do të aktivizohej, ai do të destabilizonte kreshtat e akullit në perëndim të Antarktikut”, ka thënë Robert Bingham, njëri nga autorët e studimit.
Sipas tij ende nuk dihet se sa janë aktivë këta vullkane dhe se një gjë e tillë duhet të konfirmohet sa më parë që të jetë e mundur.
Studimi është publikuar në serinë speciale të publikimeve të shoqërisë gjeologjike në Britani dhe aty janë përfshirë edhe analizat e studimeve të mëhershme, të cilat shërbejnë në veçanti për radarin special për skanimin e terrenit.
Rezultatet janë krahasuar me xhirimet satelitore dhe informacionet gjeologjike, të cilat janë marrë në studimet tjera. Vullkanet e sapo zbuluara variojnë nga 100 deri 3.850 metra lartësi.
“Ishim të befasuar. Nuk kemi pritur t’i gjejmë në numër kaq të madh. Dyshojmë se mund të ketë edhe më shumë vullkane, kështu që në fund mund të rezultojë se ky rajon ka më së shumti vullkane të dendura në botë”, tha Bingham.
Zbulimi është jashtëzakonisht i rëndësishëm për shkak se aktiviteti i këtyre vullkaneve do të kishte pasoja për gjithë planetin. Nëse njëri prej tyre do të aktivizohet, do të vijë deri te rritja e shpejtë e nivelit të detit.
Bingham paralajmëron një trend shqetësues.
“Shumica e erupsioneve, të cilat aktualisht ndodhin në botë është në rajonet që më herët kanë humbur relativisht shtresën e akullit pas përfundimit të epokës së fundit të akullt. Në teori, kjo do të thotë se pa akull, vullkanet lirohen nga presioni dhe bëhen aktivë”, tha Bingham.
Kjo mund të ndodhë edhe në perëndim të Antarktikut, ku është vërejtur një rritje e dukshme e temperaturave, si pasojë e ndryshimeve klimatike, të cilat ndikojnë në shkrirjen e akullit.
