Gazetari i gazetës gjermane Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), Michael Martens, beson se disa qarqe politike në Gjermani dhe Francë synojnë ta shtyjnë votimin për pranimin e Kosovës në Këshillin e Evropës.
“Aktualisht ka një luftë në Evropë nëse shteti më i ri evropian (Kosova, e themeluar në vitin 2008) duhet të lejohet të bashkohet me klubin më të vjetër të demokracive evropiane (Këshilli i Evropës, i themeluar në 1949). Është gjithashtu një luftë për besueshmërinë evropiane”, ka shkruar Martens në rrjetin social “X”.
Ai thekson se megjithëse Franca dhe Gjermania nuk vendosin vetëm për këtë çështje, ato luajnë një rol qendror në vendim.
“Kjo është arsyeja pse presidenti serb Aleksandar Vuçiç vizitoi së fundi Parisin për të agjituar kundër anëtarësimit të Kosovës. Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti nga partia e tij udhëtoi në Berlin javën e kaluar për të udhëhequr një fushatë për pranimin e Kosovës në KiE. Ai u fokusua në bisedimet me politikanët nga SPD , të partisë së kancelarit Olaf Scholz, por ai u takua edhe me ministren e Jashtme gjermane, Analena Berbock”, tha gazetari.
Ai thekson se pozicioni fillestar në fakt duhet të jetë më se i qartë, sepse shumica dërrmuese prej më shumë se 80 për qind e deputetëve në Asamblenë Parlamentare të Këshillit të Evropës së fundmi kanë votuar për pranimin e Kosovës në anëtarësim.
Për anëtarësimin e Kosovës votuan 131 deputetë por deputetët nuk e kanë fjalën përfundimtare të ministrave të punëve të jashtme të vendeve anëtare të KiE-së, të cilët do të takohen në maj.
Ai vazhdon duke shkruar se megjithatë në Berlin dhe Paris (si dhe në kryeqytete të tjera) duket se ka qarqe që synojnë të injorojnë votën e qartë të deputetëve të tyre dhe në vend të kësaj ta shtyjnë votimin e kërkesës për anëtarësim të Kosovës, duke shpërfillur kriteret.
“Këto qarqe thonë se para se të votohet kërkesa e Prishtinës, Kosova duhet të lejojë themelimin e “Asociacionit të Komunave me Shumicë Serbe” (ZSO) për të siguruar të drejtat e pakicës serbe. Kjo linjë mendimi duket se ekziston edhe në zyrën gjermane. Por kur e shikon më nga afër, kjo kërkesë nuk do të thotë gjë tjetër veçse t’i japësh Serbisë të drejtën e vetos për pranimin e Kosovës, edhe pse një veto e tillë nuk parashikohet në statutin e KiE-së. Le të shohim të vërtetën: Beogradi dhe Prishtina tashmë janë pajtuar në vitin 2013, në një marrëveshje të ndërmjetësuar nga BE-ja në Bruksel, që duhet të ketë një Bashkësi të Komunave Serbe në Kosovë. Fjalia e parë e Marrëveshjes së Brukselit thotë: “Në Kosovë do të ketë Asociacion/Bashkësi të komunave me shumicë serbe”. Por duket se ka një konfuzion të konsiderueshëm se çfarë do të thotë kjo fjali, madje edhe mes njerëzve që duhet të jenë më të ditur”, shkroi Martens.
Ai shton se arsyeja për këtë është sepse pyetja themelore është: kush, sipas kësaj fjalie dhe standardeve evropiane, është përgjegjës për themelimin e një shoqate të tillë?
“Për disa arsye, duket se ka mbizotëruar një interpretim i papajtueshëm me standardet evropiane. Sipas këtij leximi mjaft të çuditshëm të gjërave, qeveria në Prishtinë duhet të themelojë një asociacion të tillë nga lart-poshtë, duke e transferuar disi në katër me shumicë serbe. Komunat në Kosovë nuk funksionojnë kështu. Asnjë nga ato shoqata nuk është themeluar nga qeveria”, tha ai.
“Iniciativa duhet të vijë nga bashkitë. Ajo nuk mund të imponohet pa to apo kundër tyre. Kontrolli (brenda ligjeve të vendeve të tyre) duhet të mbetet tek ata. Qeveritë, natyrisht, mund dhe duhet të ndjekin krijimin e shoqatave të tilla në mirëbesim. Por në Kosovë, me sa duket, do të zbatohen rregulla të ndryshme, të frustruar nga mungesa e progresit, disa aktorë perëndimorë paraqitën jozyrtarisht draftin e tyre të Asociacionit: “Drafti vjen nga “Quint”. SHBA, Gjermania, Franca, Britania e Madhe dhe Italia (plus BE). Zyrtarisht, drafti nuk ka autor. Ajo ra nga qielli si dhjetë urdhërimet. Megjithatë, vendet e QUINT-it kërkojnë që Kosova të dërgojë “non-paper”-in e saj, një draft jozyrtar pa autor, për shqyrtim në Gjykatën e saj Kushtetuese: a do ta kërkonin këta diplomatë në vendet e tyre?”, ka shkruar Martens.
Ai thekson se gjykata kushtetuese gjermane, për shembull, sigurisht që do ta shpallte të papranueshme shqyrtimin ligjor të një draft dokumenti të tillë jozyrtar, pa letra, pa autor.
“Gjykata gjithashtu nuk shqyrton karikaturat apo vizatimet e fëmijëve, për këtë çështje. Ekziston një detaj tjetër i rëndësishëm: siç u tregua më lart, çdo Asociacion i Komunave me shumicë serbe mund të themelohet vetëm nga ato komuna. Dhe askush nuk ka folur ende në për Serbinë, statusi aktual është i përsosur: Beogradi po bën gjithçka për ta mbajtur atë në atë mënyrë.
Ai shton se Serbia në disa raste i ka udhëzuar me sukses serbët e Kosovës që të bojkotojnë zgjedhjet dhe fajësimin në komunat serbe në veri.
“Sepse pa përfaqësuesit serbë nuk ka Asociacion, dhe pa Asociacion nuk ka anëtarësim të Kosovës në Këshillin e Evropës. Mirë e luajtur. Por brenda SPD-së gjermane ka rezistencë ndaj kësaj logjike. Një nga protagonistët e saj është Frank Schwabe, president i Grupit të Socialistëve, Demokratëve dhe të Gjelbërve në Këshillin e Evropës. Schwabe gëzon besueshmëri të madhe brenda partisë së tij për rolin e tij në ekspozimin sesi Azerbajxhani minoi Këshillin e Evropës. Ai është i përkushtuar që Berlini të mos e injorojë votën e qartë që Asambleja Parlamentare e Këshillit të Evropës ka dhënë për Kosovën. Ai nuk është i vetëm në SPD. Ashtu si Dora Bakoyannis, raportuesja speciale për Kosovën, edhe Šchwabe e kuptoi se kushti serb i Asociacionit në thelb është kurth, sepse Serbia nuk dëshiron të përmbushet. Të tjerët në Berlin ose nuk e marrin këtë ose dënohen. Nuk jam i sigurt se cila është më e keqe”, pohon Martens.
