Në faqet n°668 – 669 të veprës “Nouveau recueil général de traités et autres actes relatifs aux rapports de droit international”, botuar në vitin 1931, gjejmë traktatin e miqësisë dhe tregtisë midis Japonisë dhe Shqipërisë, të firmosur asokohe nga Ali Asllani në Athinë, të cilin, Aurenc Bebja, nëpërmjet blogut të tij “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar:
Traktati i Miqësisë dhe Tregtisë; firmosur në Athinë, më 20 qershor 1930*.
Fletorja Zyrtare e Qeverisë Japoneze e 15 qershorit 1931.
Lartmadhëria e Tij Perandori i Japonisë dhe Lartmadhëria e Tij Mbreti i Shqiptarëve, të shtyrë nga dëshira për të forcuar marrëdhëniet miqësore që ekzistojnë midis shteteve të tyre dhe për të zhvilluar marrëdhëniet e tyre tregtare, kanë vendosur të lidhin një Traktat të Miqësisë dhe Tregtisë dhe kanë, për këtë qëllim, emëruar për të plotfuqishmit e tyre përkatës, përkatësisht :
Lartmadhëria e Tij Perandori i Japonisë : Z. Nobutaro Kawashima, Jushii, i dekoruar me klasën e tretë të Urdhrit Perandorak të Thesarit të Shenjtë, i Dërguar i Jashtëzakonshëm dhe Ministër Fuqiplotë në Athinë;
dhe
Lartmadhëria e Tij Mbreti i Shqiptarëve: Z. Ali Asllani, Ministër rezident në Athinë; Të cilët, pasi kanë komunikuar kompetencat e tyre të plota, të gjetura në formën e duhur, kanë rënë dakord mbi nenet e mëposhtme :
Neni I.
Do të ketë paqe të përhershme dhe miqësi të vazhdueshme midis Perandorisë së Japonisë dhe Mbretërisë Shqiptare dhe shtetasve përkatës.
Neni II.
Palët e Larta Kontraktuese bien dakord që përfaqësuesit diplomatikë të secilës prej tyre do të marrin, në territoret e tjetrës, trajtimin e përcaktuar nga parimet e së drejtës së përbashkët ndërkombëtare.
Neni III.
Secila nga Palët e Larta Kontraktuese do të ketë të drejtën të emërojë konsujt e përgjithshëm, konsujt, zëvendëskonsujt dhe agjentët konsullorë për të banuar në të gjitha portet dhe vendet në territoret e Palës tjetër Kontraktuese, ku lejohen të njëjtët oficerë konsullorë të çdo vendi tjetër për të banuar. Këta nëpunës konsullorë do të gëzojnë, në varësi të reciprocitetit, në territoret e njëri-tjetrit të njëjtat të drejta, privilegje dhe përjashtime që u jepen ose do t’u jepen zyrtarëve konsullorë të kombit më të favorizuar.
Neni IV.
Palët e Larta Kontraktuese marrin përsipër t’i japin njëra-tjetrës trajtimin e kombit më të favorizuar për sa i përket tregtisë, tarifave doganore dhe lundrimit, si dhe lirinë e hyrjes, udhëtimit, qëndrimit dhe banimit, ushtrimin e zanateve, profesioneve, tregtisë dhe industrive dhe trajtimin kombëtar ose trajtimin e kombit më të favorizuar në lidhje me tarifat, taksat dhe tatimet direkte ose indirekte.
Neni V.
Ky Traktat do të ratifikohet dhe ratifikimet do të shkëmbehen në Athinë sa më shpejt të jetë e mundur. Ai do të hyjë në fuqi pesëmbëdhjetë ditë pas shkëmbimit të ratifikimeve dhe do të mbetet i zbatueshëm për një periudhë tre vjeçare nga dita e hyrjes në fuqi. Megjithatë, nëse nuk denoncohet gjashtë muaj para skadimit të kësaj periudhe, ai do të zgjatet, me rinovim « tacite », për një periudhë të pacaktuar dhe më pas do të denoncohet në çdo kohë, duke mbetur i zbatueshëm për gjashtë muaj nga dita e denoncimit.
Në dëshmi të kësaj, të plotfuqishmit e kanë nënshkruar dhe vulosur me vulat e tyre.
Realizuar në Athinë në dy kopje në frëngjisht, në ditën e njëzetë të muajit të gjashtë të vitit të pestë të Showa-s, që korrespondon me datën 20 qershor të vitit një mijë e nëntëqind e tridhjetë
(L.S.) Kawashima.
(L.S.) Ali Asllani.
* Ratifikimet u shkëmbyen në Athinë më 11 qershor 1931.
