Vjen një ditë ku njëriu lodhet nga gjithcka,
një stuhi që po e gjunjëzon në cdo hap të jetës, një klithm e pa kaluar.
Ndoshta spo e mbajn ma as gjunjët këtë stuhi që po e rrethon gjithandej, një shpirt të trishtuar.
Një dit në përendimin e diellit, njëriu i gjunjëzuar po i lutej Zotit qe ta shpëtonte nga kjo stuhi trishtimi, që kur të agonte mëngjesi mos të ndjente më shtrëngim gjoksi nga kjo stuhi e cuditshme, që e ka gjunjëzuar aq shumë, që po e përjetonte cdo dit, që nga agimi i mengjesit e deri në mbrëmje.
