Ka gra që sjellin qetësisht lumturinë në jetën tënde. Janë ato që mburoja e të cilave nuk të tërheq vëmendjen, por prania e tyre është gjithmonë e dukshme. Janë gratë që erdhën për t’ju dëgjuar. Jo një nga ato që keni si viktimën tuaj. Jo një nga masat që do të përdorni për kavatza kur të mërziteni.
Është njëra nga gjithë të tjerat. Ajo është një nga ato që Zoti duhet të të ketë dashur shumë që e dërgojë tek ju.
Këto gra meritojnë titullin e burrit. Ju buzëqeshin dhe fjalët e tyre janë balsam për shpirtin tuaj. Rrahjet e zemrës së tyre dhembin sa herë do t’ju duhen dhe ato kanë frikë të mos mund të qëndrojnë pranë jush.
Nuk do t’ju tregojnë kurrë ankesat e tyre. Nuk do t’i dëgjoni duke u ankuar apo duke kërkuar vëmendjen tuaj. Ato do të jenë pranë jush sa herë që qani, do të jenë si shkëmbinj dhe do t’ju pastrojnë lotët.
Jo, atyre nuk iu dha jeta e tyre. Ato nuk e bëjnë atë jashtë detyrimit ose sepse duan të japin aq shumë sa kanë marrë. Ato janë gra që kanë vuajtur më shumë se kushdo, por insistojnë se e mira e botës është atje. Ato janë atje jashtë dhe, nëse Zoti nuk i sjell, do t’i çojë ato te të tjerët.
Biseda nuk do të dëgjohet nga buzët e tyre nëse nuk e kërkoni atë. Çfarë është e mjaftueshme për ju, do ta merrni. Frikë se ato duan kompensim, jo për të pasur.
Ato nuk kanë nevojë për të. Për këto gra, shpërblimi është shpirti plot dhe sy të pastër. Sytë që ju shikojnë dhe shihni lumturi brenda tyre. Shpirt plot dashuri dhe dëshira të njerëzve që ju dhanë ato që kishin. Njerëz, të cilët nuk korrin shpërblimet e veprave të tyre të mira.
Mos i shqetësoni, mos t’ju vijë keq për to, sepse do t’i humbni para se të kuptoni se ato erdhën. Dhe nëse, si të tjerët, i trajtoni me mosmirënjohje, e konsideroni veten të pafat dhe të paaftë për të pranuar të mirën.
Të gjithë kanë një grua të tillë në jetën e tyre. Në jetën e përditshme të gjithkujt, ajo ka cilësitë e saj. Ju nuk duhet të përpiqeni t’i veçoni ato brenda turmës. E shihni, këto gra kanë lindur për t’u veçuar….
