Djali im është pothuajse 11 vjeç dhe hyn në shkollën e mesme në vjeshtë, që do të thotë se ai është pikërisht në prag të pubertetit. Ndërsa ai nuk është ende i interesuar për seksin në kuptimin erotik, ai është jashtëzakonisht i interesuar të kuptojë mekanikën. Kjo fazë ka përfshirë përgjigjen e disa prej pyetjeve më të vështira të karrierës sime prindërore, nga "Si duket sperma?", "Si bëjnë seks homoseksualët?"
Megjithatë momenti më i vështirë ishte kur djali im më tha se shoku i tij 12-vjeçar, i kishte treguar porno.
Me sa duket, ai kishte qenë në grup me mikun e përmendur dhe një mik tjetër kur djali më i madh ndau në ekran disa video nga faqja e të rriturve. U desh pak kohë që të dilnin të gjitha detajet, por duket se djali im ka qenë dëshmitar i le të themi seksi oral agresiv.
Nuk jam e sigurt pse u ndjeva sikur pornografia ishte më pak e aksesueshme në iPad-in që ai tashmë e ka, përveç se ai e përdor atë kryesisht për të luajtur video lojëra dhe zakonisht është ulur pranë meje. Bëj kontrolle të rregullta se çfarë ai shikon dhe me kë po flet, por unë jam një nënë beqare që punoj me kohë të plotë dhe do të gënjeja nëse do të thosha se mund ta mbikëqyr çdo sekondë.
Përfundimi: Mendova se kisha kohë për bisedën pornografike.
Prapëseprapë, për momentin, e dija se doja të jepja disa ide: 1) Kurioziteti për seksin është i natyrshëm. 2) Pornografia është për të rritur dhe nuk është menduar për fëmijë, dhe 3) Pornografia nuk është edukim seksual dhe nuk pasqyron domosdoshmërish realitetin.
Pika e tretë ishte më e vështira për t'u shpjeguar. Kur i thashë që pornografinë e bëjnë aktorë që po bëjnë një punë, ai u kundërpërgjigj me “Çfarë do të thuash aktorë?!”
Frymëmarrje e thelle. Pornografia është menduar të jetë argëtim për të rriturit dhe nuk pasqyron domosdoshmërish realitetin e seksit mes dy njerëzve, shpjegova. (Kjo çoi në një bisedë për punën e seksit, për të cilën i thashë se ishte një punë si çdo punë tjetër.)
Ndihesha shumë mirë për bisedën tonë të hapur, por në retrospektivë, pornografia është diçka për të cilën duhet të kisha folur me të përpara se ai ta shikonte.
Më pas, i thashë Erica Smith, një edukatore seksuale dhe konsulente, se çfarë ndodhi dhe e pyeta se kur prindërit duhet të fillojnë të flasin me fëmijët e tyre për pornografinë. Ndërsa ajo thotë se nuk ka një moshë të saktë që duhet të fillojnë këto biseda, ajo ofron disa udhëzime: “Para pubertetit. Pasi të dini se ata kanë akses të pamonitoruar në internet ose pajisje. Nëse ata tashmë po shprehin kuriozitet për temat e seksualitetit. Nëse kalojnë kohë me fëmijë më të mëdhenj pa mbikëqyrje.”
Smith më drejtoi te Familjet Sex Pozitive, ku mund të gjesh edhe skenare se si ta hapësh këtë temë me fëmijë të moshave të ndryshme.
Jam e sigurt se disa prej jush po pyesin se si ka mundësi që djali të njoftojë menjëherë nënën e tij pasi shikon pornografi. Unë jam vazhdimisht mosbesuese (por mirënjohëse) që ai vjen tek unë dhe flet me mua. Jam i sigurt se në një moment sensi i tij adoleshent i privatësisë do të fillojë, por tani për tani, ne po i bëjmë këto biseda tepër të hapura dhe të sinqerta rreth seksit dhe seksualitetit në të njëjtën mënyrë që i kemi për padrejtësitë sociale, ose si të përballemi me vështirësitë.
Unë nuk besoj se seksi ose pornografia janë në thelb të këqija dhe trajtimi i tyre si të tilla vetëm i shtyn fëmijët në fshehtësi dhe turp në lidhje me kuriozitetin e tyre të qenësishëm dhe seksualitetin e natyrshëm në zhvillim.
Të gjitha kontrollet prindërore në botë nuk janë aq efektive sa të keni një marrëdhënie ku fëmijët mund të vijnë tek ju me gjithë kuriozitetin që kanë për seksin.
Unë u rrita në një mjedis me njerëz të krishterë, ku parimi ishte seksi paramartesor është i pandershëm dhe si rezultat, nuk i thashë askujt kur u sulmova në moshën 14-vjeçare.
Duke e trajtuar seksin si një temë neutrale, unë rris shanset që djali im të mund të flasë me mua nëse ka ndonjë lloj problemi seksual në të ardhmen. Duke ardhur tek unë me pyetjet e tij për seksin në vend të internetit ose miqve të tij, ai merr informacionin e saktë që i nevojitet për të qëndruar i sigurt.
Rastësia me të cilën diskutojmë temat e seksit do të thotë gjithashtu se nuk kufizohet në ndonjë "bisedë seksuale" të madhe, por një seri bisedash të vazhdueshme që po bëjmë në mënyrë organike.
Ashtu si në një darkë në restorant javën tjetër, kur ai më tha: "Nuk mund të ndaloj së menduari për seksin oral".
(Zot, më ndihmo.)
"Dakord, çfarë pyetjesh ke?" E pyeta.
(Zot, ndihmo gjithashtu ata që janë afër dhe mund ta dëgjojnë bisedën tonë).
Por pyetjet e tij çuan në një bisedë më të thellë rreth asaj se si pornografia shpesh paraqet një fantazi mashkullore se si duhet të jetë seksi dhe jo gjithmonë merr parasysh kënaqësinë e gruas.
Deri në atë pikë, i thashë atij pornografia shërben për një qëllim dhe shumë të rritur e shikojnë ndonjëherë, por nuk dua që ai të mësojë për seksin duke e parë atë tani, kur ai është ende duke u zhvilluar dhe duke krijuar përshtypje se çfarë mund të jetë seksi.
"Pornografia nuk ofron një paraqitje të saktë të trupave, seksit, pëlqimit ose marrëdhënieve. Pornografia shpesh nuk tregon praktika seksuale më të sigurta si prezervativët, metodat penguese ose diskutimet mes partnerëve për këto.”
"E kuptoj," më tha mendimtari im i vogël kritik në fund të bisedës sonë.
Nuk e di se sa kohë mund të kaloj përpara se fëmija im të mbyllet në dhomën e tij të gjumit dhe të fillojë të gërmojë në internet. Por unë kam bërë më të mirën për t'i bërë të ditur se ai gjithmonë mund të vijë tek unë për çdo pyetje apo problem dhe nuk do ta gjykoj apo turpëroj kurrë.
Siç thekson Smith, të gjitha kontrollet prindërore në botë nuk janë aq efektive sa të kesh një marrëdhënie në të cilën fëmijët tuaj e dinë se mund të vijnë tek ju me pyetjet e tyre seksi.
