Ndonjëherë dashuria na errëson fytyrën dhe për këtë arsye na pengon të jemi objektivë. Megjithatë, pavarësisht gjithçkaje, ne duhet t’i mbajmë zemrat hapur dhe këmbët në tokë, duke u ngjitur në rrënjët e ekuilibrit tonë dhe të mbrojtjes sonë.
Njerëzit nuk ndryshojnë, ata mbajnë maska
Në fillim, ne bëjmë gjithçka për t’i kënaqur të tjerët dhe për të qenë të pajtueshëm me ta. Megjithatë, shumica e këtyre çifteve janë ndërtuar mbi një gënjeshtër, sepse njëri nga dy anëtarët mban maskë, fsheh të metat e tij personale ose tregon aftësi që nuk janë të tijat në bazë. Anëtari tjetër e sheh partnerin e tij/saj si një “të tërë” dhe nuk i sheh maskat që mban.
Herët a vonë do të shfaqet zhgënjimi i parë. Nuk e dimë kur, nuk e kuptojmë sesi tjetri ka mundur të bëjë apo të thotë një gjë të tillë, por fakti mbetet që ka ndodhur dhe nuk mund të bëjmë asgjë për këtë.
Pak nga pak, këto situata zbuluese ku tjetri vihet në provë, do të bëhen gjithnjë e më të shpeshta. Pikërisht në këto momente ai shfaqet në dritën e tij të vërtetë dhe zbulon thelbin e tij të vërtetë dhe personalitetin e tij të vërtetë.
Pra, çfarë ndodhi? Si mundet ai/ajo të jetë kaq i ndryshëm papritur? Pse ai/ajo nuk duket më si personi që kemi njohur në fillim?
Sido që të jetë, ne duhet ta pranojmë atë. Në realitet, nuk ka ndryshuar brenda natës… thjesht nuk ka qenë kurrë siç mund të imagjinohej në fillim.
Refuzimi ynë për ta parë tjetrin ashtu siç është në të vërtetë
Si të pranojmë që personi që duam nuk është ashtu siç kemi menduar në fillim? Besoni apo jo, kjo lloj situate është shumë e zakonshme dhe nuk ndodh vetëm në çift. Mund të ndodhë edhe mes miqsh, apo edhe brenda familjes.
Njerëzit nuk ndryshojnë brenda natës, as nuk ndryshojnë me kalimin e kohës. Në fakt, është vetë koha që na lejon të shohim realitetin përballë në një moment të caktuar.
Nuk ka asnjë formulë magjike që mund të na lejojë ta shohim tjetrin ashtu siç është në të vërtetë. Shumë shpesh, ai vetë nuk e njeh veten aq mirë sa ta njohë atë. Ju duhet të ndani momente me tjetrin dhe të jetoni përvoja në krah të tyre, në mënyrë që të jetë vetë jeta ajo që ndriçon hijet dhe bukuritë e tyre të brendshme.
Mos prisni që njerëzit të ndryshojnë për ju
Ky është një gabim që e bëjnë shumë njerëz. Ndonjëherë mund të ndodhë që të dimë paraprakisht se si është një person; ne i dimë të metat e saj, e dimë se mund të na lëndojë… Megjithatë, themi me vete se “me ne ajo do të jetë ndryshe dhe se do të ndryshojë”.
Por kjo nuk ndodh. Të rralla janë rastet kur njerëzit arrijnë të ndryshojnë mënyrën e të qenurit, zakonet, nevojat dhe nuancat e tyre. Ne ushqejmë një shpresë të kotë që dobëson vetëvlerësimin tonë . Një sjellje e tillë mund të jetë e rrezikshme.
