LIVE: Beteja e rrallë, ushtarët e Zelenskyt të ‘pamëshirshëm’ – nisin sulme të ashpra ndaj Rusisë!

Një dron ukrainas me rreze të gjatë goditi rafinerinë e Gazprom, Neftekhim Salavat në Bashkortostan.

Droni goditi një njësi të derivateve të lëngshme. Sipas burimit të Ukrainska Pravda, bëhet fjalë për një dron SSU që ka shënuar rekord duke udhëtuar 1500 kilometra.

Gazprom Neftekhim Salavat është një nga kompanitë më të mëdha të përpunimit të naftës dhe prodhimit petrokimik në Rusi.

Është e specializuar në prodhimin e benzinës, karburantit dizel dhe llojeve të tjera të produkteve të naftës.

Radiy Khabirov, kreu i Bashkortostanit, raportoi një sulm me dron në një rafineri në Bashkortostan më 9 maj. Mediat ruse filluan të publikojnë imazhe të tymit nga zjarri.

1,500 km range record from Ukraine: That was the distance travelled by Ukrainian kamikaze aircraft that hit Russian oil refinery in Bashkiria. https://t.co/kkXcBYo6x4 pic.twitter.com/6uaaqqOb0q

— Clash Report (@clashreport) May 9, 2024

Në muajt e fundit, Ukraina ka intensifikuar sulmet e saj ndaj rafinerive ruse të naftës në përpjekje për të parandaluar Rusinë të përfitojë nga shitja e naftës dhe derivateve të naftës. Kryesisht përdor drone në sulmet e saj.

Polonia po përgatitet të ndërtojë bunkerë dhe llogore përgjatë kufijve të saj me Rusinë dhe Bjellorusinë , tha të enjten shefi i mbrojtjes Wladyslaw Kosiniak-Kamysz.

I pyetur nëse Polonia duhet të fillojë ndërtimin e bunkerëve, kanaleve dhe llogoreve në kufi, Kosiniak-Kamysz u përgjigj duke thënë se “Po, i gjithë plani tashmë është duke u përgatitur”.

“Ne po e bëjmë këtë tashmë de facto. Unë e trajtoj këtë çështje pak më gjerë, si një forcim të kufirit. Ne po riparojmë dhe forcojmë gardhin përgjatë kufirit polak-bjellorusi, ka një grup ushtarak në Podlasie, në rajonet Lublin, Masovian dhe Warmian-Masurian dhe një prani ushtrie që mbështet rojet kufitare,” shtoi ai.

Polonia iu bashkua NATO-s në 1999 dhe Lituania në 2004, duke rezultuar në enklavën ruse të Kaliningradit të rrethuar nga shtetet e NATO-s. Hendeku Suwalki, një rrip toke 65 kilometra midis Kaliningradit dhe Bjellorusisë, u bë kështu një vend i konflikteve të mundshme në të ardhmen, të përkeqësuar në muajt e fundit pasi Polonia dhe Rusia rritin retorikën ushtarake dhe forcat e NATO-s dhe ruse kryejnë stërvitje ushtarake pranë kufirit.

Në janar 2022, Polonia filloi ndërtimin e një gardh kufitar në kufirin e saj me Bjellorusinë për të parandaluar imigracionin e paligjshëm në mes të krizës kufitare Bjellorusi-BE.

Gardhi prej çeliku prej 5.5 metrash i mbuluar me tela me gjemba kushtoi 407 milionë dollarë përfundoi më 30 qershor 2022. Në fund të vitit 2022, ushtarët polakë filluan të vendosnin tela brisk përgjatë kufirit të Polonisë me Kaliningrad.

Qindra ushtarë rusë do të tërhiqen nga pozicionet e tyre përgjatë kufijve të Armenisë, konfirmoi Kremlini, duke shënuar një përçarje të rëndësishme midis dy ish-aleatëve. Hayk Konjoryan, kreu parlamentar i partisë qeverisëse të Kontratës Civile të Armenisë, shkroi të enjten se “është arritur një marrëveshje” për tërheqjen e rojeve kufitare ruse nga rajonet e Tavush, Syunik, Vyats Dzor, Gegharkunik dhe Ararat, të cilat qëndrojnë përgjatë kufirit të tensionuar me Azerbajxhanin fqinj.

Njoftimi vjen një ditë pasi kryeministri armen Nikol Pashinyan u takua me presidentin rus Vladimir Putin në Moskë për të diskutuar “çështjet më të rëndësishme dypalëshe dhe çështjet rajonale”.

I pyetur nëse tërheqja e rojeve kufitare ruse , zyrtarisht pjesë e shërbimit të sigurisë FSB të vendit, ishte diskutuar në takim, sekretari i shtypit i Kremlinit Dmitry Peskov tha “po”, sipas lajmeve shtetërore TASS.

Të dielën, kolona të gjata me automjete ushtarake ruse u panë duke u larguar nga rajonet kufitare të Armenisë, duke u nisur drejt kryeqytetit Jerevan. Dhjetëra automjete ushtarake ruse u panë duke u larguar nga provincat Syunik dhe Vayots Dzor të Armenisë të dielën.

Marrëdhëniet midis Moskës dhe ish-republikës sovjetike kanë shënuar rënie historike në vitet e fundit. Aleanca ushtarake e CSTO-së e udhëhequr nga Rusia, anëtare e së cilës është Armenia, refuzoi kërkesat e Jerevanit për të ndërhyrë kur Azerbajxhani filloi një ofensivë kundër vendit në shtator 2022.

Pashinyan ka akuzuar gjithashtu paqeruajtësit rusë, të dislokuar në rajonin separatist të Nagorno-Karabakut të Azerbajxhanit pas një lufte në vitin 2020, për braktisjen e posteve të tyre kur trupat e Azerbajxhanit filluan një ofensivë për të pushtuar territorin, duke shkaktuar një eksod masiv të 100,000 banorëve të tij etnikë armenë.

Ministria e Jashtme e Armenisë tha të mërkurën se vendi nuk do të japë më kontribute financiare në CSTO, pasi ka ngrirë efektivisht anëtarësimin e tij. Përveç Rusisë, blloku ushtarak përfshin Bjellorusinë, Kazakistanin, Kirgistanin dhe Taxhikistanin.

Në vend të kësaj, Jerevani ka mbajtur stërvitje të përbashkëta me forcat amerikane, ka dërguar ndihma humanitare në Ukrainë dhe madje ka lënë të kuptohet se një ditë mund të aplikojë për anëtarësim në BE .

Pashinyan ka kërkuar gjithashtu të nënshkruajë një marrëveshje për demarkacionin dhe delimitimin e kufirit me Azerbajxhanin, duke ofruar dorëzimin e katër fshatrave në rajonin e Tavushit që janë pjesë e territorit të njohur ndërkombëtarisht të Azerbajxhanit, por të pushtuara nga Armenia që nga rënia e Bashkimit Sovjetik.

“Modeli me të cilin ne kemi probleme me fqinjët tanë dhe duhet të ftojmë të tjerët të na mbrojnë – nuk ka rëndësi kush janë këta të tjerët – është një model shumë i cenueshëm”, tha Pashinyan për POLITICO vitin e kaluar.

Presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky, tha se vendi i tij mund t’i ndalojë forcat ruse të përparojnë në lindje, nëse aleatët i rrisin furnizimet me armë.

Ai i bëri këto komente në një konferencë për media në Kiev, së bashku me presidenten e Parlamentit Evropian, Roberta Metsola.

Rusia ka shënuar fitore të vogla territoriale, por të qëndrueshme, në lindje të Ukrainës, që nga fillimi i këtij viti.

“Ne po bëjmë presion maksimal mbi partnerët tanë për t’i shtuar dërgesat e armëve”, tha Zelensky.

“Nëse ato rriten, ne do të jemi në gjendje t’i ndalojmë [forcat ruse] në lindje”, shtoi ai.

Në fund të prillit, trupat ukrainase u tërhoqën nga tri fshatra lindore dhe udhëheqësit ushtarakë thanë se situata në front është përkeqësuar.

Vendimi i SHBA-së, muajin e kaluar, për të miratuar një ligj për ndihma ushtarake për Ukrainën, në vlerë prej mbi 60 miliardë dollarësh, u mirëprit nga Kievi.

Megjithatë, shumë njësi ushtarake raportohet se nuk kanë marrë ende armë të reja.

Zelensky tha se rritja e prodhimit vendas të dronëve dhe predhave të artilerisë, e ka ndihmuar Ukrainën në betejën e saj kundër sulmeve të vazhdueshme ruse.

Por, ai pranoi nevojën e Ukrainës për më shumë trupa, duke thënë se mungesa e forcave është duke krijuar një “situatë të vështirë” pranë Avdivkës - një qytet që ka rënë tashmë nën kontrollin rus - dhe Pokrovskut, i cili është ende në duart e Ukrainës.

Rusia ka nisur pushtimn në shkallë të plotë të Ukrainës në shkurt të vitit 2022.

Që atëherë, Perëndimi e ka ndihmuar vazhdimisht me armatim, ndërsa kundër Rusisë ka miratuar disa runde sanksionesh./REL

Një betejë e rrallë mes tankeve ruse dhe atyre ukrainase në afërsi të Urozhaine është filmuar nga ajri.

Pamjet e filmuara me dron nga Brigada e 58-të, shfaq betejën mes tankeve ruse dhe një të ushtrisë ukrainase.

Në video shihen tre tanke ruse duke lëvizur drejt Urozhaine, por nuk ishin në dijeni që pranë tyre do të shfaqet një tank i ushtrisë ukrainase.

Ai lëre që arriti t’ua ndalë hovin, por edhe t’i shkatërrojë duke i goditur nga një distancë jo edhe shumë e madhe.

Ishte tanku ukrainas që hapi zjarr i pari mbi ata rusë – duke arritur të godas direkt njërin prej tankeve të ushtrisë së Vladimir Putinit.

E disa autoblinda që po i shoqëronin tanket ruse, vendosën të largohen, por që as ato nuk shkuan shumë larg, pasi u shkatërruan nga artileria ukrainase.

Në këtë aksion, ukrainasit arritën të marrin nën kontroll edhe një objekt brenda të cilit gjendeshin ushtarët rusë – duke u futur në të dhe hedhur granata dore.

Stërvitjet ruse me armë bërthamore taktike kanë rikthyer vëmendjen në arsenalin e gjerë atomik të Moskës, më i madhi në botë. Sipas të dhënave të përditësuara deri në vitin 2024 nga Buletini i Shkencëtarëve Amerikanë, Rusia ka gjithsej 5580 koka bërthamore, nga të cilat 4380 janë operacionale. Duke qenë se 1200 kokat e tërhequra nga shërbimi mund të riaktivizohen si rezervë, nuk ka siguri për shifrat, duke pasur parasysh përforcimin e nisur nga ministri i Mbrojtjes Sergei Shoigu. Për krahasim, SHBA vendos 3700 koka operative, por ka 1900 të tjera të çaktivizuara.

Avantazhi rus është i rëndësishëm në sektorin e kokave taktike, pra ato atomike me fuqi relativisht të kufizuar, përdorimi i të cilave është i mundur në fushën e betejës për të goditur divizionet e blinduara ose të këmbësorisë, ose postat logjistike dhe zonat e pasme. Rrezja e tyre e shkatërrimit mund të jetë nga disa qindra metra në 2-3 km. Anasjelltas, armët strategjike, shpesh me rreze ndërkontinentale, fshijnë gjithçka në një rreze prej 5 deri në 30 km dhe janë krijuar për të goditur territorin kombëtar kundërshtar duke shkatërruar qytete, popullsi ose infrastrukturë.

Krahasimi me SHBA

Për një kohë të gjatë, forcat bërthamore strategjike ruse kanë qenë afërsisht të barabarta me ato të amerikanëve, sepse ato rregullohen nga traktati i ri START, në fuqi midis SHBA-ve dhe Rusisë që nga viti 2011 dhe rinovuar në 2021 deri në skadimin e pritshëm të vitit 2026. një kufi për secilën prej dy fuqive 700 transportues të vendosur, duke përfshirë raketa dhe bombardues, dhe 1550 koka luftarake. Presidenti rus Vladimir Putin ka pezulluar zbatimin e traktatit që nga shkurti i vitit 2023, por nuk është tërhequr nga ai. Hendeku në kokat strategjike midis dy fuqive ishte i kufizuar, me 1,549 ruse dhe 1,421 amerikane. Megjithatë, që nga marsi 2024, Buletini i Shkencëtarëve Amerikanë vlerësoi se rusët mund të kishin deri në 2,822 koka strategjike, duke përfshirë raketa të lëshuara nga toka, nëndetëset dhe bombarduesit. Vlerësimi për faktin se raketat balistike, ruse dhe amerikane, mund të mbajnë më shumë se një kokë, sipas sistemit MIRV, automjete të rihyrjes atmosferike të shumëfishta të pavarura.

Armatosja e shpejtë

Duke qenë se ata nuk lejojnë më inspektime amerikane të bazave të tyre për shkak të konfliktit në Ukrainë, rusët mund të kenë rritur prodhimin e tyre të kokave. Një raketë tipike strategjike ruse, RS-24 Yars, ka një rreze veprimi prej 12,000 km dhe mund të mbajë nga 3 deri në 6 koka luftarake me fuqi mesatare të lartë, midis 300 dhe 500 kiloton secila, ku një kiloton është e barabartë me forcën shpërthyese prej 1000. ton TNT. Koka hipersonike Avangard, e cila mund të bartet në tre numra nga raketa RS-28 Sarmat, do të kishte një fuqi deri në 2 megaton, ose 2000 kiloton. Bomba e Hiroshimës prodhoi vetëm 12 kiloton, duke i bërë bombat strategjike shumë herë më shkatërruese. Armët strategjike shërbejnë si një pengesë për të dekurajuar një konfrontim të drejtpërdrejtë Rusi-Amerikë me rreze të gjatë. Në vend të kësaj, ato taktika synojnë të rrisin pasojat e një përplasjeje NATO-Rusi në kontinentin evropian.

Apokalipsi bërthamor

Rreth 3000 koka taktike ruse, me rendiment midis 5 dhe 100 kiloton, mund të dorëzohen nga transportues të ndryshëm. Disa mund të hidhen nga avionë të tillë si Sukhoi Su-25 që Rusia ka vendosur gjithashtu në Bjellorusi, në kufijtë me aleancën. Të tjerat mund të përmbahen në granata artilerie ose të pajisin raketa me rreze 400 km si Iskander, e përdorur shpesh në Ukrainë me një kokë luftarake konvencionale. NATO ka sasi shumë më të vogla të armëve bërthamore taktike. Ka rreth 200 bomba amerikane B61 të hedhura nga ajri në Evropë. Edhe duke shtuar arsenalet e Francës dhe Britanisë, rreth 550 gjithsej, shumë prej të cilëve janë strategjikë, NATO vendos shumë më pak armë taktike. Theksi i vendosur nga rusët në kokat taktike pasqyron doktrinën e tyre ushtarake, e cila tenton të ulë pragun e kalimit nga lufta konvencionale në atë me armë atomike. Ashtu si në Luftën e Ftohtë, një stabilitet i brishtë nxit frikën e Apokalipsit.

NATO së fundi kreu stërvitjen e saj më të madhe ushtarake që nga Lufta e Ftohtë, në të cilën morën pjesë trupa nga 14 vende dhe fokusi ishte në mbrojtjen e kufijve evropianë, veçanërisht pranë Rusisë.Me rritjen e tensioneve që nga aneksimi i Krimesë nga Rusia në vitin 2014, NATO ka prioritet përgatitjet e koalicionit për luftë, ndërsa ushtarët nga vendet anëtare duhet të bashkëpunojnë me mjeshtëri në fushën e betejës, shkruan “Wall Street Journal”, e cila vëren se bashkëpunimi brenda NATO-s deri më tani shpesh reflekton tensione dhe dallime. Ka ende shumë sfida për të kapërcyer në përgatitjen për një mbrojtje të mundshme kundër Rusisë, vlerëson gazeta e përditshme. Lajmi i mirë është se NATO po forcohet çdo vit. Alokimet për mbrojtjen e anëtarëve evropianë u rritën, aleatët e rinj Finlanda dhe Suedia u bashkuan dhe së fundmi, më 4 prill, aleanca festoi 75-vjetorin e saj.

Sfidat kryesore

Sfidat kryesore përfshijnë mosmarrëveshjet për zgjerimin dhe përmbushjen e angazhimeve buxhetore. Gara për pasardhjen e Sekretarit të Përgjithshëm të NATO-s, Jens Stoltenberg, është duke u zhvilluar, e cila nxit më tej tensionet e vendeve anëtare të vjetra dhe të reja nga ish-blloku lindor, shkruan “WSJ”. Edhe pse anëtarët e NATO-s janë zotuar të shpenzojnë 2% të PBB-së për mbrojtjen deri në vitin 2014, jo të gjithë e kanë arritur këtë qëllim, gjë që ka shkaktuar kritika nga udhëheqësit e NATO-s. Letonia, e cila u pushtua nga Bashkimi Sovjetik në vitin 1940 dhe nuk fitoi pavarësinë deri në vitin 1991, do të shpenzojë 2.4% të PBB-së së saj për mbrojtjen këtë vit, pjesë e një plani për të arritur 3% në 2027. Kanadaja shpenzon rreth 1.3% të GDP ndaj ushtrisë së saj dhe nuk planifikon të arrijë 2%. Ndërsa vendet perëndimore janë më të shqetësuara për Rusinë, vendet anëtare përgjatë Detit Mesdhe dhe ato në lindje janë të kërcënuara nga migrimi i paligjshëm, terrorizmi dhe konfliktet rajonale.

Vendet më të rrezikuara

NATO e konsideron të pamundur për momentin një pushtim të drejtpërdrejtë rus të një anëtari fqinj, por ka shqetësime se Moska mund të nxisë konflikt në vendet e afërta duke shfrytëzuar tensionet lokale, siç shihet në Ukrainën lindore. Pas aneksimit të Krimesë nga Moska dhe përfshirjes së saj në Ukrainën lindore, anëtarët e NATO-s ranë dakord në vitin 2016 për të mbajtur dislokimet e trupave me rotacion në vendet anëtare të cenueshme lindore, duke i caktuar secilit vend një rol kryesor të mbrojtjes. Mbrojtja e çdo vendi të NATO-s përgjatë kufirit lindor të aleancës udhëhiqet nga një shtet anëtar dhe mbështetet nga të tjerët. Shtetet e Bashkuara drejtuan trupat në Poloni, Gjermani dhe Lituani. Britania e Madhe udhëhoqi në Estoni, Kanadaja në Letoni. Pas pushtimit të Ukrainës në shkurt 2022, NATO forcoi praninë e saj në këto vende dhe vendosi partneritete të reja në Sllovaki, Hungari, Rumani dhe Bullgari. Trupat kroate mbështesin veprimet në Hungari dhe Poloni.

Stërvitjet e pazakonta

Stërvitjet e këtij viti Steadfast Defender, të cilat përfshinin vendndodhje nga Rrethi Arktik deri në Detin e Zi, duke përfshirë 90,000 trupa dhe mjete të ndryshme ushtarake, synonin të përmirësonin ndërveprimin midis aleatëve. Partneritetet e krijuara nga stërvitjet e fundit shënuan një afërsi të konsiderueshme mes tyre. Stërvitja Letoneze, Shigjeta Kristale, është një shembull i dukshëm. Letonia, një vend me një popullsi të konsiderueshme ruse dhe me probleme kufitare me Rusinë dhe Bjellorusinë, kreu stërvitjen duke përfshirë 3,000 trupa nga 14 vende, duke përfshirë Kanadanë, SHBA, Islandën dhe Estoninë. Forcat kanadeze të stacionuara në Letoni janë aktualisht trupat më të mëdha të vendit jashtë shtetit.

Prodhimi i pajisjeve ushtarake është një biznes fitimprurës dhe pak vende duan të heqin dorë prej tij. Në Evropë, shumica e vendeve mbrojnë prodhuesit kombëtarë të armëve dhe shpesh konkurrojnë. Pas Luftës së Ftohtë, dallimet teknike nuk kishin rëndësi. Por tani trupat duhet të jenë në gjendje të përdorin pajisjet e njëri-tjetrit dhe të dinë se predhat e një vendi do të mund të qëllohen nga armët e një tjetri.

Parlamenti i Ukrainës, Verkhovna Rada, votoi për shkarkimin e ministrit të Infrastrukturës dhe zëvendëskryeministrit për Rindërtimin Oleksandr Kubrakov më 9 maj.

Nuk kishte ligjvënës që votuan kundër mocionit për shkarkimin e Kubrakovit. Në total, 272 deputetë votuan në mbështetje të shkarkimit të tij, 13 deputetë abstenuan dhe 35 nuk ishin të pranishëm në votim.

Kubrakov u bë Ministër i Infrastrukturës në maj 2021. Ai ishte zgjedhur deputet në zgjedhjet parlamentare të vitit 2019 si pjesë e partisë Shërbëtori i Popullit të Presidentit Volodymyr Zelensky.

Kubrakov ka reaguar në Facebook se para votimit nuk ishte ftuar të takohej me kreun e partisë apo me kryeministrin Denys Shmyhal për të diskutuar mbi vendimin.

"Unë jam gjithmonë i gatshëm për një dialog të hapur dhe një raport të detajuar për punën e Ministrisë në të gjitha fushat nën përgjegjësinë time," tha Kubrakov.

“Që në ditët e para të luftës, përgjegjësive tona në fushën e transportit dhe postës iu shtuan logjistika ushtarake, rindërtimi i banesave dhe infrastrukturës komunale”, dhe ministria “arriti të nisë një sërë nismash dhe projektesh të rëndësishme për shtetin. "

Presidenti Volodymyr Zelensky tha më 30 mars se ukrainasit mund të presin më shumë riorganizime të qeverisë në të ardhmen e afërt, pas një tronditje të rrethit të tij të brendshëm.

Forcat ruse kanë humbur 1300 ushtarë, 11 tanke, 35 automjete të blinduara dhe 23 sisteme artilerie vetëm gjatë 24 orëve të fundit.

Kështu të paktën pretendojnë nga Shtabi i Përgjithshëm i Forcave të Armatosura të Ukrainës në Facebook.

Që nga fillimi i pushtimit rus në Ukrainë, Kievi vazhdimisht ka publikuar raporte në baza ditore, ku informon opinionin për humbjet që i janë shkaktuar forcave pushtuese në 24 orët e fundit.

Në anën tjetër, ushtria ruse pothuajse vetëm një herë e ka bërë një gjë të tillë nga fillimi i luftës, nga frika se kjo do t’i shkaktojë probleme presidentit rus Vladimir Putin, i cili me çdo kusht tenton t’i mbajë të fshehta këto të dhëna.

Humbjet totale të forcave ruse ndërmjet 24 shkurtit 2022 dhe 9 majit 2024 vlerësohen të jenë si më poshtë (shifrat në kllapa paraqesin humbjet më të fundit)

478,730 (+1,300) personel ushtarak;

7,429 (+11) tanke;

14,281 (+35) autoblinda;

12,340 (+23) sisteme artilerike;

1,058 (+1) sisteme raketore;

793 (+1) sisteme të mbrojtjes kundërajrore;

349 (+0) aeroplanë;

325 (+0) helikopterë;

9,775 (+47) dronë;

2,192 (+41) raketa;

26 (+0) anije dhe luftanije;

1 (+0) nëndetëse;

16,618 (+69) autocisterna. 

Të paktën tetë persona janë plagosur të mërkurën mbrëma në një sulm ajror ukrainas kundër qytetit rus të Belgorod.

Lajmin e ka konfirmuar guvernatori rajonal Vychislav Gladkov, i cili shkroi në Telegram: “Qyteti dhe rajoni i Belgorodit u bënë objektiv i një sulmi ajror nga forcat e armatosura ukrainase. Shtëpitë dhe automjetet janë goditur drejtpërdrejt”.

“Sipas informacioneve fillestare janë lënduar tetë persona: shtatë të rritur dhe një fëmijë”, shtoi ai.

Pesë nga të plagosurit, mes tyre një vajzë 11-vjeçare, u plagosën nga predha dhe u dërguan në spital, ndërsa tre të tjerëve iu dha ndihma e parë në vend.

Gjithmonë sipas zyrtarëve, në qytet janë dëmtuar 19 pallate, një shtëpi e vetme dhe 37 automjete. Katër shtëpi të tjera të shkëputura dhe tre automjete u dëmtuan gjithashtu në fshatin Dubovoe.

Vetëm një distancë e shkurtër nga kufiri me Ukrainën, Belgorod është një objektiv i shpeshtë i sulmeve me dronë, për të cilat Kievi thotë se janë hakmarrje për granatimet praktikisht të përditshme ruse të qyteteve të Ukrainës gjatë dy viteve të fundit.