Programet serbe për shfarosjen e popujve të tjerë, posaçërisht për shfarosjen e popullit shqiptar, u hartuan përmes akademive serbe duke filluar nga Ilia Garashanini, me programin e tij “Naçertania” (Projekti) në vitin 1844, Vllada Gjorgjeviçi për “Shpërnguljen e Arrnautve” në vitin 1908, Vasa Çubrilloviçi thekson se: për shqiptarët të përdorën të gjitha mënyrat për t’i larguar nga trojet e tyre (1937), Ivo Andriqi, madje edhe me çmimin nobelist, ai shkruan “Raporti për Shqipërinë”, paraqet planet për zhdukjen e shqiptarëve dhe shtetit shqiptar më 30 janar të vitit 1939, pastaj kemi Stefan Moloviçin, projekti i tij i hartuar më 30 qershor të vitit 1941, ku, ky projekt paraqet fshirjen e shqiptarëve dhe Shqipërisë nga harta ballkanike, projektet e tyre vazhduan edhe gjatë Luftës së Dytë Botërore me Drazha Mihajloviqin dhe vazhdojnë edhe në ditët e sotme.
-Krahina e Bihorit gjatë vitit 1943 ishte zonë neutrale midis vijës së demarkacionit të Shqipërisë dhe Malit të Zi, e cila mbikqyrej nga autoritetet civile ushtarake italiane, por ajo tani ishte edhe zonë e interesit gjerman, zonë e Serbisë e regjimit të Nediqit. Më 5 dhe 6 shkurt të vitit 1943 janë shkatërruar 82 fshatra nga forcat çetniko-serbo- malazeze të udhëhequra nga krimineli Pavle Gjurishiq.
Vetëm mbrenda dy ditësh janë vrarë, therr e masakruar mbi 4.628 banorë shqiprarë, qindëra të tjerë janë marrë robë, shumica gra, vajza të reja, ndërsa mbi 15.000 janë detyruar t’i lëshojnë vatrat e tyre dhe të shpërngulën. -Sipas të dhënave të komisionit të atëhershëm në Bihor u vranë 590 burra, 185 të therrur, 119 të ngrirë, gra 340 të vrara, 285 të therrura, 266 të ngrira, fëmijë 701 të therrur, 705 të djegur, 447 të ngrirë. Të plagosur burra 359, gra 275, afro 250 gra e vajza janë depërtuar në kampet për t’u dhunuar seksualisht nga ushtarët çetniko-serbo-malazezë.
Numri i përgjithshëm i viktimave ishte 4.628. kjo poullat nuk u ndihmua as nga të djathtët as nga të majtët shqiptarë të asaj kohe, madje as nuk iu ofrua ndihmë në armatim për t’u mbrojtur... -Sot shteti i RSH-së dhe ai i RK-së kanë obligim të ngrisin shqetësimin për masakrat e bëra nga serbo-malazezët në krahinën e Bihorit dhe të argumentojnë përmes institucioneve profesionale relevante këtë masakër të kobëshme duke argumentuar se Serbia nëpër kohë kishte programe shfarosëse, posaçërisht ndaj shqiptarëve, që edhe tani është me një mentalitet të tillë, prandaj të kërkohet nga ndërkombëtarët që Serbisë t’i vehet kontrollë dhe mbikqyrje ndërkombëtare si ndëshkim për të kaluarën gjenocidiale të largët dhe të afërtë të saj...
