Kur nëna largohet për në një botë tjetër, një pjesë e shpirtit tonë largohet me të. Është e pamundur ta largosh këtë dhimbje, duhet të mësosh të jetosh me të. Dhe më e rëndësishmja, është e nevojshme të ruani kujtimet e gruas më të dashur që ju kushtoi jetën, dashurinë, kujdesin, ngrohtësinë dhe gjithë veten. Kur nëna largohet nga kjo botë, dashuria e saj mbetet akoma tek ne dhe jeton në zemrat tona.
Nuk ka asnjë njeri më të fortë dhe më të fuqishëm se nënat. Mbi të gjitha, vetëm ato janë në gjendje të lëvizin malet nga rruga e tyre për hir të fëmijëve të tyre. Lidhja midis fëmijës dhe nënës është aq e fortë dhe e thellë sa nuk prishet edhe kur nëna na lë. Për një nënë nuk ka asgjë më të rëndësishme sesa mirëqenia e fëmijëve të saj. Mami është gjithmonë aty kur fëmija është keq. Ajo është gati të vrapojë në mes të natës për lehtësimin e dhimbjeve dhe për të dhënë mbështetjen e saj.
Mami është gati të mbajë fatkeqësitë tona, sepse ajo i percepton ato si të sajat. Ato marrin më shumë dhimbjet, sëmundjet dhe problemet tona sesa të tyret. Edhe nëse nëna juaj është e lodhur, e sëmurë ose e zënë, ajo do të kujdeset për ju nëse keni nevojë për të. Askush dhe asgjë nuk do ta kompensojë humbjen e një nëne. Vetëm nënat janë të afta për një dashuri gjithëpërfshirëse. Dhimbja që vjen nga humbja e një nëne nuk mund të mbytet dhe zbrazëtia që shkakton nuk mund të mbushet.
Humbja e një nëne është përvoja më e vështirë në jetën e çdo personi. Kjo përvojë na bën më të pjekur dhe më të fortë, është thjesht shumë e dhimbshme dhe e padurueshme. Koha nuk do ta shërojë plagën që ka shkaktuar humbja e nënës tuaj. Ajo vetëm mund të lehtësojë dhimbjen. Sidoqoftë, dashuria që na japin nënat nuk do të vdesë kurrë. Ajo do të jetojë në shpirtrat dhe zemrat tona!
