Çdo ditë ne jemi të rrethuar nga njerëz që gjykojnë, këshillojnë dhe japin mendime të pakërkuara për amësinë. Idiomat, tonet dhe shprehjet ndryshojnë, por koncepti është gjithmonë i njëjtë: nxitoni dhe bëni një fëmijë përndryshe do të plakeni shumë.
Nënat e pjekura
Sot numri i të ashtuquajturave nëna të pjekura po rritet, në fakt ka shumë gra që vendosin të kenë fëmijë pas moshës 40 vjeç, si për zgjedhje personale ashtu edhe për dinamikë sociale. Ka edhe shumë përfaqësues të famshëm të asaj që pothuajse është bërë një trend bashkëkohor, thjesht shikoni VIP-a që tregojnë me krenari për shtatzëninë e tyre në moshë të rritur, pavarësisht nga kritikat dhe gjykimet.
Përtej vështirësive të mundshme fiziologjike të një nëne të vonuar që vetëm ekspertët mund të vendosin, ka edhe disa përparësi në këtë zgjedhje. Kjo është konfirmuar nga shkenca e cila, përmes disa hulumtimeve ka zbuluar disa aspekte pozitive të të qenit një nënë e pjekur.
Përfitimet e të qenit një mami e pjekur, sipas shkencës
Qysh në vitin 2016, një studim i botuar në Journal of the American geriatrics society shqyrtoi korrelacionin midis historisë riprodhuese të një personi dhe aftësive të tyre njohëse. Kërkimi u krye në një mostër prej 830 grave që u bënë nëna pas moshës 35 vjeç. Pasi u krahasua me gratë që kishin pasur fëmijë para moshës 30 vjeç, doli se nënat në moshë të madhe kishin zhvilluar aftësi më perceptuese, organizative dhe mnemonike, të cilat vazhduan edhe në pleqëri.
Por të jesh nënë e pjekur ka përparësitë e saj edhe për fëmijët. Sipas një studimi të kryer nga Universiteti Aarhus BSS, u zbulua se fëmijët me një nënë të pjekur kanë më pak të ngjarë të zhvillojnë probleme të sjelljes. Një nënë në moshë të madhe është në gjendje të përballet me amësinë me pozitivitet dhe vendosmëri, karakteristika që reflektohen edhe në edukimin e fëmijëve, të cilët mund të mbështeten në pjekurinë dhe përvojën e nënave të pjekura.
Dhe jo vetëm kaq, edhe marrëdhëniet që gratë e mëdha përjetojnë janë më të qëndrueshme dhe më të vetëdijshme, një karakteristikë që lejon fëmijën të rritet në një mjedis të fortë. Sipas hulumtimit, “ky stil prindërimi mund të kontribuojë në një mjedis pozitiv psikosocial që ndikon pozitivisht në edukimin e fëmijëve”.
