Gjykatësi i përjetshëm i gjithçkaje. Çfarë do të thonë njerëzit, bota? Se si do të kritikojë reagimin tonë në një mënyrë apo tjetër. Thua sikur jetojmë çdo ditë me të gjithë ata që janë kritikë shoqëror për gjithçka shkencore. Bota emocionale e disave është e lidhur drejtpërdrejt dhe e ndikuar nga kritika e tyre. Ndikohet gjithë “qenia” e tyre. Në thelb, ata po e ndëshkojnë veten në këtë mënyrë.
Ata ndëshkojnë ndjenjat e tyre dhe për këtë qëndrim apologjetik ndjejnë keqardhje për atë që ndiejnë. Ndërkohë, absurditeti i kësaj historie është se ata janë të detyruar të bashkëjetojnë me njerëz që në të vërtetë dëshirojnë t’i shmangin. Ata shtypin emocionet e tyre.
Vazhdoni me jetën dhe rrugën tuaj dhe mos u shqetësoni vazhdimisht me atë që do të thotë dhe bëjë njëri apo tjetri që do të gjenden në rrugën tuaj.
Çfarëdo që të thuash dhe bësh do të bëhet gjithsesi, temë diskutimi rreth fytyrës tënde. Kjo është arsyeja pse gjithmonë duhet të bëni atë që ju mbron zemra juaj dhe mos u shqetësoni. Kthejuni shpinën në mënyrë të dukshme dhe vazhdoni jetën tuaj. Sepse kur ju keni dhimbje dhe ndjeheni në vetmi të jashtëzakonshme, asnjë nga këta gjyqtarë nuk do të jetë në anën tuaj për t’ju mbështetur.
Nuk do të ketë asnjë rreth jush që t’ju përgjigjet pyetjeve që mund të jenë të mbërthyera në kokën tuaj dhe përgjigjet për ju janë të nevojshme. Është paradoksale dhe absurde që lumturia juaj të varet nga mendimi i njerëzve. Dhe e gjithë kjo sepse ndodhin. Sepse mendja ndalon në kritikën e botës.
Sipas mendimit të botës edhe nëse jeta jonë i përshtatet mendimit të saj dhe jo anasjelltas. Sepse për shumicën e asaj që na ndodh, është mendja jonë fajtore që nuk arrin të filtrojë dhe të zgjedhë se çfarë të bëjmë dhe çfarë të mos bëjmë. E gjitha fillon dhe mbaron atje.
Forca jonë është atje dhe ne nuk e përdorim siç duhet dhe ne varemi përgjithmonë nga bota. Rezultati është që jeta jonë kalon dhe ne kemi turp të ndiejmë dhe të shfaqim ndjenjat tona. Por do të vijë koha kur do të pendohemi keq, do të hidhërohemi kur bota përreth nesh nuk do të jetë të na ngushëllojë. Sidoqoftë, deri atëherë, vazhdoni t’i kushtoni më shumë vëmendje sesa duhet rishikimeve/vlerësimeve dhe mos e lini jetën të kalojë pa e jetuar atë në të vërtetë.
