Shikimi i garave sportive rrit përvojën e mirëqenies, aktivizon qarqet në tru përgjegjës për shpërblimin dhe madje rrit densitetin e lëndës gri në këto pjesë të trurit në afat të gjatë, sipas një studimi të ri shumëmetodologjik.
Për shumë njerëz, sportet janë një burim emocioni, kënaqësie dhe relaksi, dhe shikimi i sporteve, veçanërisht në tubime të mëdha, shkon përtej thjesht argëtimit pasi nxit një ndjenjë të komunitetit dhe përkatësisë. Kjo ndjenjë jo vetëm që i bën shikuesit të ndihen mirë, por i sjell përfitim edhe shoqërisë duke përmirësuar shëndetin, duke rritur produktivitetin dhe duke reduktuar krimin. Prandaj, është e rëndësishme në krijimin e politikave.
Por autorët e hulumtimit të ri, të publikuar në revistën Sport Management Review, theksojnë se studimet e kryera deri më tani ofrojnë vetëm njohuri të kufizuara në lidhjen midis shikimit të sporteve dhe mirëqenies, edhe pse efektet pozitive të sportit janë njohur prej kohësh.
Udhëheqësi i studimit Shintaro Sato nga Fakulteti i Shkencave Sportive në Universitetin Waseda në Japoni shpjegoi se "një sfidë e rëndësishme në kërkimin e mirëqenies është natyra subjektive e metodave të matjes, e cila mund të çojë në përfundime të njëanshme".
"Prandaj, studimet tona u fokusuan në masat subjektive dhe objektive të mirëqenies," vuri në dukje Sato.
Për të kapërcyer këtë problem, shkencëtarët japonezë kryen tre studime duke përdorur tre metoda të ndryshme.
Ata kombinuan analizën dytësore të të dhënave, vetë-raportimet e pjesëmarrësve dhe masat e imazhit të rrjeteve nervore në tru.
Në studimin e parë, shkencëtarët analizuan të dhëna të gjera, të disponueshme publikisht mbi ndikimin e shikimit të sporteve te 20,000 banorë japonezë. Rezultatet konfirmuan modelin e mirëpërcaktuar në të cilin një përvojë në rritje e mirëqenies shoqërohet me shikimin e rregullt të sporteve.
Megjithatë, ky hulumtim ishte i kufizuar nga paaftësia për të ofruar njohuri më të thella në lidhjen midis shikimit të sportit dhe përvojave të mirëqenies.
Në studimin e dytë, një sondazh në internet që synonte të hetonte nëse lidhja midis shikimit të sporteve dhe mirëqenies ndryshon sipas llojit të sportit, morën pjesë 208 pjesëmarrës. Ata u ekspozuan ndaj videove të ndryshme sportive dhe shkencëtarët vlerësuan ndjenjat e tyre të lumturisë para dhe pas shikimit.
Rezultatet treguan se sportet e pranuara gjerësisht, si bejsbolli apo futbolli, kishin një ndikim më të rëndësishëm në rritjen e përvojës së mirëqenies sesa sportet më pak të njohura si golf.
Në studimin e tretë, autorët aplikuan qasjen më revolucionare. Në të, ata përdorën teknika të imazhit të trurit për të hetuar ndryshimet në aktivitetin e trurit të 14 pjesëmarrësve gjatë dhe pas shikimit të sporteve.
Rezultatet treguan se shikimi i sporteve shkaktoi aktivizimin në qarqet nervore në tru përgjegjës për shpërblimin. Aktivizimi i këtyre qarqeve është një konfirmim i qartë se ndjenja e lumturisë apo kënaqësisë është reale dhe jo thjesht një përvojë subjektive.
Ajo që ishte veçanërisht interesante për atë pjesë të studimit ishte se tregoi se individët që raportuan se shikonin më shpesh sporte kishin vëllim më të madh të lëndës gri në rajonet e lidhura me qarqet e shpërblimit, duke sugjeruar që shikimi i rregullt i sporteve mund të shkaktojë gradualisht ndryshime në strukturat e trurit.
Studimi i ri ka implikime të thella dhe përfaqëson një kontribut të rëndësishëm teorik në literaturën e menaxhimit sportiv. Përderisa literatura e mëparshme ishte e fokusuar në hulumtimin mes sportdashësve, e reja merrte parasysh popullatën e gjerë duke përfshirë pjesëmarrësit që nuk janë spektatorë të rregullt të garave.
Autorët besojnë se hulumtimi i tyre mund të kontribuojë në mënyrë të konsiderueshme në praktikën e menaxhimit të sportit dhe në formësimin e politikave të shëndetit publik.
