Ata që punojnë natën janë më të prirur ndaj zhvillimit të diabetit, obezitetit dhe sëmundjeve të tjera metabolike, por pse ndodh kjo? Studimet e kryera në Shtetet e Bashkuara zbuluan se mjaftojnë tri ditë turne natës për të ngatërruar ritmet e proteinave që rregullojnë nivelet e glukozës, metabolizmit të energjisë dhe inflamacionit. Studimi u botua në “Journal of Proteome Research”.
"Kur ritmet e brendshme janë të çrregulluara, ka stres afatgjatë në sistemin që ne besojmë se ka pasoja afatgjata shëndetësore," shpjegon Hans Van Dongen, një ekspert studiues në kronobiologjinë dhe privimin e gjumit në Universitetin Shtetëror të Uashingtonit, i cili koordinoi studimin.
Duke qenë se këto ndryshime në ritmet e shëndetshme janë të dukshme, pas tre ditëve të turneve të natës, teorikisht mund të ndërhyhet menjëherë për të reduktuar rrezikun që puna e natës paraqet për diabetin dhe obezitetin dhe ndoshta edhe për problemet kardiovaskulare, një lloj tjetër patologjie e shpeshtë në ata që kanë këto orë pune.
Van Dongen dhe kolegët angazhuan pjesëmarrësit e kërkimit në tri ditë ndërrime të simuluara të punës së natës ose të ditës. Në fund të kësaj pjese të parë, vullnetarët u mbajtën për 24 orë në kushte të vazhdueshme të dritës, temperaturës, qëndrimit dhe marrjes së ushqimit për të matur ritmet e orës së tyre të brendshme biologjike pa ndërhyrje të jashtme.
Shkencëtarët analizuan gjakun e pjesëmarrësve në intervale të rregullta për të monitoruar nivelet e disa proteinave të pranishme në qelizat imune të gjakut, ritmet e të cilave janë të lidhura ngushtë me ato të orës kryesore biologjike, të shënuar gjatë një periudhe 24-orëshe. Këto ritme bazë dhe konstante nuk kanë ndryshuar shumë në përgjigje të punëve të natës.
Megjithatë, shumica e proteinave të tjera filluan të shpreheshin me ndryshime thelbësore te njerëzit që kishin vëzhguar në turnin e natës. Ato më radikalet u vunë re në proteinat që rregullojnë nivelet e glukozës në gjak. Edhe proceset e nevojshme për prodhimin e insulinës dhe ndjeshmëria ndaj këtij hormoni, të nevojshme për të mbajtur nivelet e glukozës në një interval të pranueshëm, nuk ishin më të sinkronizuara me orën e brendshme biologjike te punëtorët e natës.
Mund të ndodhë sepse trupi përpiqet, nëpërmjet rregullimit të insulinës, të korrigjojë ndryshimet e glicemisë të shkaktuara nga të qenit zgjuar gjatë natës.
Por në planin afatgjatë, kjo përgjigje në dukje e shëndetshme e trupit ndaj një ndryshimi mund të jetë e dëmshme, sepse nivelet e ndryshuara të glukozës dëmtojnë qelizat dhe organet.
Hapi tjetër do të jetë studimi i të njëjtave procese tek punëtorët e vërtetë të natës, për të kuptuar se si këto dinamika ndryshojnë metabolizmin afatgjatë.
