Ndize dritën, fike dritën. Vladimir Putin bën çfarë të dojë. Presidenti rus po provokon Perëndimin, duke kërcënuar ushtarakisht një vend sovran. Dhe pastaj ai e liron përsëri dorezën e tij - pak. Çfarë po planifikon, ku dëshiron të shkojë – të gjithë ekspertët e botës kanë qenë në mëdyshje për planin e Putinit prej ditësh.
Plani i Putinit është paparashikueshmëria e tij. Kjo e bën atë të fortë. Sepse Perëndimi ka pak mundësi për ta kundërshtuar këtë. Putini mësoi herët nga shërbimi sekret se si të shqetësonte kundërshtarin e tij, dhe ky është Perëndimi, ditët e partneritetit kanë kaluar prej kohësh.
Perëndim do të thotë: rend, rendi ligjor dhe parashikueshmëria. Rusi do të thotë: arbitraritet. Nëse Putin ka ndonjë parim të rendit, atëherë ato janë gjëra janë, padrejtësia dhe kaosi - brenda dhe jashtë.
Ukrainë: Dislokimi rus ishte tashmë një shkelje e ligjit
Edhe marshimi në kufijtë me Ukrainën është një shkelje e ligjit ndërkombëtar. Një shtet nuk duhet të kërcënojë fqinjët e tij ushtarakisht pa u kërcënuar vetë. Kur ministri i Jashtëm i Putinit thotë se Rusia mund të bëjë çfarë të dojë me trupat e saj brenda kufijve të saj, domethënë nga pikëpamja e së drejtës ndërkombëtare, lajme të rreme (Fake News ).
Kjo është arsyeja pse Lavrov reagoi kaq i zemëruar ndaj koleges së tij britanike Liz Truss. Sepse ajo nuk e bleu magjinë dembele të tij. Pak ditë më parë, Lavrov e pyeti nëse e dinte se ku ishte Rostov. Në territorin rus, natyrisht. Por Truss i tha atij se britanikët nuk do të pranonin kurrë një grumbullim të tillë trupash. Dhe postoi një foto të saj me një helmetë çeliku në kokë, duke buzëqeshur e lumtur nga një tank.
Putin gjithashtu ka një mesazh gati për kancelarin gjerman: nëse dërgoj trupa, i dërgoj unë ato . Nëse i tërheq, thjesht unë i tërheq. Nuk ka rëndësi nëse Biden, Macron, Johnson apo - ju kancelari gjerman thoni ndonjë gjë për këtë.
Gënjeshtra e jetës gjermane: ndryshim përmes tregtisë
Nuk varet nga Olaf Scholz, ky është mesazhi i Putinit. Kreu i qeverisë gjermane, duhet të nxjerrë përfundimet e tij nga kjo. Dhe filloni një herë të ndalni gënjeshtrat e politikës gjermane ndaj Rusisë.
Më e madhja e këtyre gënjeshtrave është: ndryshimi përmes tregtisë. Teza e tillë është 50 vjeçare: sa më shumë të shkëmbehen mallra dhe shërbime, aq më shumë një sistem autoritar bëhet më shumë si një sistem demokratik. Në fund të fundit, të dyja palët përfitojnë nga tregtia. Budallaqe janë këto, vetëm nëse këto marrëveshje nuk funksionojnë.
Tregtia e Gjermanisë – dhe Evropës , e cila tani është partneri i tretë tregtar më i madh i Rusisë në botë – nuk e ka ndryshuar Rusinë për të mirë. Por për keq. Pavarësisht gjithë shkëmbimit të mallrave, Rusia është bërë gjithnjë e më autokrative vitet e fundit. Putini nuk u zhvillua në një "demokrat pa të meta", siç e shpalli Gerhard Schröder, sikur të ishte një çështje e së vërtetës shkencore.
Përkundrazi, ai doli të ishte një despot pa të meta. Nga tregtia intensive me Gjermaninë dhe Perëndimin, Putini nuk nxori përfundimin se tani do të konvertohej shpejt në një demokrat, por përkundrazi se mund t'i kthehej traditës autokratike ruse.
Nord Stream 2 nuk ishte kurrë një projekt i sektorit privat
Tubacioni i gazit Nord Stream 2 vazhdoi të ndërtohej - pavarësisht pushtimit të Krimesë nga Putini, pavarësisht inkursionit të "burrave të tij të vegjël të gjelbër" në Ukrainën lindore. Sikur të kishte qenë ndonjëherë një projekt i sektorit privat.
Edhe tubi i parë - Nord Stream 1 - kishte një qëllim gjeopolitik në veçanti: të ndante Ukrainën nga perëndimi. Versioni 2.0 më pas ndoqi të njëjtin synim: Ukraina u zhvendos në perëndim pas përfundimit të perandorisë sovjetike dhe Putini donte t'i ndalonte këtë - për shumë vite.
Kjo nuk i shqetësoi tre kancelarët gjermanë: as Gerhard Schröder, as Angela Merkel dhe deri më tani nuk e ka shqetësuar as Olaf Scholz. Krejt i patrazuar, ai pranoi interpretimin rus se ishte një “projekt i sektorit privat”. Por kjo nuk ishte kurrë. As i projektuar për sektorin privat, as i organizuar për sektorin privat. Gazprom dhe Co janë kompani shtetërore nën mbikëqyrjen e Putinit.
Në përgjigje të sanksioneve perëndimore, Putini ka kërcënuar prej kohësh me sanksione, domethënë ndërprerjen e gazit për të cilin Perëndimi ka aq shumë nevojë. Varësia e Gjermanisë nga gazi rus është 55 për qind. Në përgjithësi, nga këndvështrimi i Putinit, Gjermania është më e rrezikuara nga të gjitha vendet perëndimore. Kjo varësi u përforcua edhe nga tranzicioni i energjisë.
Tash shkaku i Putinit: Gjermania duhet t'i thotë lamtumirë imazhit të saj për Rusinë
Deri te braktisja e energjisë së fosileve, Gjermania do të ketë ende nevojë për gazin rus edhe për disa vite, si një e ashtuquajtur teknologji kalimtare. Të Gjelbrit gjermanë ishin të parët që i njohën këto lidhje. Pavarësia nga autokrati Putin ishte një nga argumentet e tyre qendrore, për një tranzicion të përshpejtuar të energjisë. Por për momentin, gjermanët mbeten të varur nga Rusia.
Politika reale fillon me shikimin e realitetit. Gjermania ka mbyllur prej kohësh sytë ndaj realitetit të transformimit të Rusisë në një regjim autoritar, në konkurrencë të sistemit me Gjermaninë dhe Perëndimin.
Është koha për të nxjerrë përfundime nga kjo. Gjermania duhet t'i thotë lamtumirë imazhit të saj romantik me Rusinë. Dhe mos ngurroni po gjeni ngurtësinë për të gjetur rrugën tuaj të kthimit drejt realizmit.
Me ashpërsinë dhe dijen që dikur ishte i aftë një kancelar socialdemokrat gjerman: Helmut Schmidt.
*Korrespondenti i FOCUS, Ulrich Reitz, Nga Gjermanishtja Sherif Ramabaja
