Ma thuj Evropë
çka kam mangut teje,
a e kena njat diell unë e ti,
a na lagin njata dete,
Jon e Adriatik si mue
si ty…
e token a e kena njëlloj,
me fusha e male
e lumenj
bri e n’bri
Maja e Hekurave
na sheh vengër
edhe mue
edhe ty
Kur e kam thirrë
Maja e Hekurave,
në Paris,
nuk ka pas
kulla e Parisit,
e kur
e kam shkrue Mesharin,
nuk ka pas libra
e as Nobël
në Suedi.
Roma asht ngi
Evropë pa mue,
me papat e mi
ka pri
Gjergji im
e mbrojti Evropën,
Evropa
njerkë plakë,
m’shtyn me dorë,
derën ma përplas
në ftyrë.
As dashnia jeme
për ty,
as lavdilashtësia jeme
nuk të mbushën sy
e di,
e kjo edhe për fajin tem,
e të vllaznëve të mi,
që vorr për njani tjetrin,
me thoj kemi grry
Derën tënde Evropë
do ta hap
pa të pyet ma ty.
Çelsin
që kohnat ma hupën,
e kam gjetë,
ma shumë,
ma shumë dashni
për njani tjetrin
do mbajmë
n’gji.
M’prit, m’prit Evropë,
se n’zemër të Evropës,
e n’derë të Evropës
pa Evropë,
ma nuk rri.
Tiranë,
Maj 9, 2024
