Përpara disa viteve fëmijët ishin thuajse të detyruar të ndiqnin gjurmët e prindërve: ata bëheshin mjek, avokat, apo kujdeseshin për biznesin e familjes. Ndiqej si të thuash një lloj trashëgime në aspektin profesional. Sot, predikohet ndryshe mbi zgjedhjen që bëjnë fëmijët, por gjithsesi duket se gjërat nuk kanë ndryshuar aq shumë në këtë drejtim. Disa kolosë të rekrutimit të punonjësve kanë kryer disa studime, sipas të cilave prindërit kanë fuqinë të ndikojnë në karrierën e fëmijëve.
Për fëmijët e tyre, prindërit janë një burim i vazhdueshëm frymëzimi dhe shembulli, kjo është edhe arsyeja se pse mes metodave edukative “imitimi” përmendet si ajo më efektivja.
Por a kanë prindërit fuqinë të ndikojnë edhe në karrierën profesionale të fëmijëve të tyre?
Të dhënat i përkasin 13 vendeve të botës, që nga Italia deri në Australi, që nga Kanadaja deri në SHBA, ndërsa është marrë në konsideratë mendimi i 11 mijë të punësuarve.
Pjesa më e madhe, ose më saktësisht 60%, është me fat që ka prindër me aftësi profesionale të cilat mund të jenë të dobishme, por në të njëjtën kohë ankohen se prindërit nuk i ndajnë ato mjaftueshëm mes njëri-tjetrit.
35% e prindërve të marrë nën vëzhgim, kanë deklaruar se janë në gjendje që t’i transferojnë fëmijëve të tyre kompetenca si “problem zgjidhës”, (44%) për këmbëngulje, (39%) integritet dhe menaxhim të kohës (37%).
Gjysma e të punësuarve italian pranon se prindërit e tyre kanë pasur ndikim thelbësor në zgjedhjen e profesionit të tyre (ekzaktësisht 54%).
Në Spanjë kjo e dhënë rritet 62%, ndërsa në Zvicër ajo zvogëlohet në 35%. Përsa i përket zgjedhjes, fëmijët meshkuj e kanë parë të arsyeshme që të mbështeten te baballarët, ndërsa femrat më pranë kanë pasur mamatë e tyre.
