Në faqen e tij zyrtare Facebook, shkrimtari italian Roberto Emanuelli, referon fragmente nga veprat e tij, në botëkuptimin me prirje psikologjike. Shkëputur nga librat e tij, në atë më të fundit “Tani e di”, ai nënvizon një pasazh që fal siguri dhe qetësi për këdo i lexon këto rreshta. Ja një i tillë:
***
Thonë se je e fortë, sepse buzëqesh gjithmonë dhe je e sjellshme. Sepse shfaq siguri dhe dinjitet. Sepse gjithnjë je kujdesur dhe nuk e ke lënë veten pas dore.
Thonë se je e fortë, por askush nuk e di se çfarë ke ti brenda. Askush nuk dëshiron të shkojë përtej kësaj buzëqeshjeje. Megjithatë do të ishte e mjaftueshme të shikoje sytë e tu, dhe brenda tyre do të gjeni zemrën dhe shpirtin e një gruaje që ka vuajtur, por që nuk dëshiron ta ushqejë botën me dobësitë e saj, dyshimet, frikërat, dhe kështu, ajo tregon atë buzëqeshje…dhe deri sa dikush të fikë dritën, të të marrë për dore, duke thënë: “Mos ki frikë, jam këtu unë dhe nuk iki. Jam këtu, nëse të vjen të qash, qaj. Nëse doni të flisni me mua, bisedoni me mua. Nëse doni të heshtni, do të heshtim. Por nga sot, nuk do të jesh më vetëm”.
Dhe, deri në atë moment, ti je e fortë! Buzëqesh…
E përtej këtyre rreshtave qëndron mesazhi kuptimplotë i rëndësisë për jetën, kujdesin ndaj vetes, respektin dhe vëmendjen që një femër përgjithësisht duhet të provojë, për t’i dhënë vlerat që meriton t’i gëzojë vetë e para.
Marrë nga “Tani e di”, romani i ri i Roberto Emanuelli.
“Të dhurosh një libër, t’ia dhurosh vetes, do të thotë t’u japësh dashuri njerëzve që kemi në zemër, dhe pastaj do të thotë të duash!”
