Mënyra e sjelljes, si flasim, si i zgjidhim konfliktet dhe si lidhemi me të tjerët shpesh rrjedh nga ajo që kemi mësuar nga prindërit tanë.
Njerëzit e rritur nga prindër të sjellshëm, modest dhe dinjitoz shpesh rrezatojnë një elegancë të qetë dhe mirësi natyrore.
Edukimi i tyre nuk bazohet në nevojën për t’u dukur, por në krijimin e respektit, dashamirësisë dhe dhembshurisë së vërtetë – cilësi që formësojnë marrëdhëniet dhe krijojnë një ndjenjë ngrohtësie kudo që shfaqen.
Pra, sipas studimeve dhe ekspertëve të ndryshëm, njerëzit e rritur nga prindër shembullorë përdorin shpesh pesë fraza.
“Të lutem” dhe “faleminderit” do të thotë shumë.”
Njerëzit që u rritën në familje ku prindërit këmbëngulnin për etiketën bazë, e dinë se mirësjellja nuk është vetëm çështje sjelljesh, por edhe karakteri. Kjo frazë na kujton se mënyra se si i trajtojmë të tjerët shpesh tregon më shumë për ne sesa për ta.
“Sjelljet e mira pasqyrojnë rregullin e artë: nëse je i mirë me mua, unë do të jem i mirë me ty. Rregulli i Artë ekziston në çdo kulturë në botë”, thotë neuroshkencëtari dhe profesori Paul J. Zak, shkruan YourTango.
“Nëse nuk ke ndonjë gjë të mirë për të thënë, mos thuaj asgjë”.
Ata që u mësuan mirësjelljen nga prindërit e tyre e dinë se fyerja e të tjerëve nuk sjell asgjë të mirë. Nëse një mendim nuk mund të kontribuojë në bisedë në një mënyrë pozitive, është më mirë ta mbani për vete.
Kjo frazë na kujton rëndësinë e vetëkontrollit dhe ndjeshmërisë – sepse atë që do ta kishim të vështirë ta pranonim, nuk duhet t’ia themi një tjetri.
“Fol kur të flasin, por mos e ndërpre”.
Respekti në bisedë do të thotë gjithashtu të dish të dëgjosh. Fëmijët e rritur me këtë vlerë e dinë se nuk mjafton vetëm të shprehin mendimin e tyre – ata duhet t’i lënë të tjerët të përfundojnë të tyren. “Shumica e njerëzve ndihen të pa respektuar kur nuk lejohen të mbarojnë një fjali. Ndërprerjet shfaqen si egoiste dhe nënçmuese,” thekson këshilltari Marty Nemko.
“Mos vini kurrë duarbosh”
Njerëzit e rritur me një ndjenjë mirënjohjeje e dinë se sa e rëndësishme është vëmendja. Kur shkojnë në një festë ose një vizitë, ata e dinë se është e përshtatshme të sjellin një shenjë të vogël vlerësimi – jo për shkak të vlerës, por për respekt për mikpritësin dhe mundin e bërë. Mund të jenë lule, një shishe verë ose një tortë – është qëllimi që ka rëndësi, jo çmimi.
“Mos u mburr me tepri dhe lartëso të tjerët”
Kjo frazë pasqyron modestinë dhe vetëdijen e të tjerëve. Njerëzit që u mësuan këtë nga prindërit e tyre e dinë se mburrja nuk çon në respekt të vërtetë. Në vend të kësaj, ata vlerësojnë sukseset e të tjerëve dhe përpiqen të nxjerrin në pah cilësitë e tyre. Duke vepruar kështu, ata tregojnë se lumturia dhe suksesi nuk janë një garë, por një hapësirë në të cilën të gjithë mund të shkëlqejnë.
