“Si korb mu duk vetja”, Çun Lajçi prek me fjalët te varri i vajzës së tij

Aktuale

“Si korb mu duk vetja”, Çun Lajçi prek me fjalët te varri i vajzës së tij

Nga: A.ZH Më: 14 nëntor 2021 Në ora: 11:30
Çun Lajçi te varri i vajzës së tij

Aktori dhe shkrimtari Çun Lajçi, ka publikuar një postim prekës për vajzën e tij të ndjerë.

Me një foto te varri i saj, ai ka thënë se po i duket vetja si korb ndër varre, përcjell Bota sot.

Reagimi i tij në Facebook:

Si korb mu duk vetja ndër varre

Mbahu edhe këtë ditë se nata t'përpinë e nuk t'zbardhë me pa rrugën deri të shtegu i vetmisë!

Rrehe gjoksin! Baja gjamën vetvetës si Leka atij Gjonit t'madh! Nxjerre përjashta ofshamën se nuk i dihet të nesërmes e t'sotmes mos i beso se ajo ikë si t'bjen terri!

Mund t'fleshë e t'mos zgjohësh e mbesin ditët e shkurta pa i vajtua.

Rrehe gjoksin, gërvishte f'tyrën! Me shputa randoje tokën edhe sot për dje, edhe nesër për sot, se dielli kur t'bahet i remtë, o bjen borë o frynë erë e trupi thehet prej degëve e degët palohen njena mbi tjetrën tue u kalbë n'dushkun e vet!

Mbahu edhe këtë ditë ti që u theve dje, ti që u rrëzove sot n'dhimbjen që do t'vazhdoi edhe nesër. I thashë vetës kur pushova mbi varrin e bimës sime!

Po t'baj randë mbi eshtna, mbi shpirtin tand po t'baj randë, i thashë, por s'po mundem m'e pa vetën tue u luhatë.

Dhe u ula n'rrasën e varrit që m'pret me ia puthë hijën bijes sime. Atëherë mora frymë thellë e nji tisk i hollë muzgu m'ra mbi fytyrë. Ma tërhoqën vemendjen gjethet e pemëve që loznin mbi varret e heshtuna. M'folen ato apo i fola unë vetës, si ta di, kur ofshama ime u përzi me shushurimën e gjetheve t'thame.

Gajret duhesh me ba kur zhveshësh durimit! Kur t'mundin dhimbjet n'palcë! Kur malli t'bahet i kuq si qielli n'muzg! Të tjerve tregoju si jetohet me dhembjen e si ecët me kujtimet e mira që ikin e s't'marrin me vete! Që kthehen e s't'numërojnë ndër të gjallët!

I fola gurit se ai e ka durimin e shekujve e nuk thermohet ofshamash.

Vetën e kurseva. Thashë duhet me pi ujë n'vadën e ditëve që sosën, e nuk me çojnë kambët deri të shtegu ku ndahet e sotmja me të nesërmen.

Mbahu edhe ket ditë se ajo tjetra s'dihet si vjen e djali duhet me hangër bukë n'sofrën e miqve, pa e zhdjergë ballin mbi vetulla e vetullat mbi qerpik!

Po eci edhe sot i thashë gurit t'varrit, kur u nisa, por mos me prit nesër se moti po ndrron e mund t'bie borë e mund t'me rrëshqasin opingat kur t'zbres sokakut e nuk mbrrijë mu ulë mbi ty e me folë me shpirtin e asaj që rri mbrenda teje!

I lig isha dje. Si korb mu duk vetja ndër varre!

Rugovë (Drelaj),13.11.2021

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat