Presidentja e Komisionit Ursula von der Leyen tani është përgjegjëse për marrëveshjen e diskutueshme që i ofroi Tunizisë korrikun e kaluar ndër të tjera për menaxhimin e emigracionit, pasi iu është kërkuar të përgjigjet se si do të sigurojë respektimin e të drejtave të njeriut të emigrantëve nga Tunizia.
Në fakt, një ditë pas vendimit të autoriteteve tuniziane për të mos lejuar një delegacion deputetësh të hyjë në vend për shkak të kritikave të tyre ndaj regjimit të Presidentit Cais Said, në letrën e saj drejtuar Komisionit ditën e djeshme, ndërmjetësuesja europiane Emily O. Reilly vë në dyshim nëse ishte përgatitur një raport vlerësimi përpara nënshkrimit të “pasojave të mundshme të të drejtave të njeriut të memorandumit të përbashkët të bashkëpunimit”.
Marrëveshja, ose më mirë “memorandumi i bashkëpunimit”, siç sqaroi në Bruksel një përfaqësues i Komisionit, i cili u nënshkrua në praninë e Von der Leyen dhe kryeministrave të Italisë, Giorgia Meloni dhe Mark Rutte të Holandës, është kritikuar që në fillim nga eurodeputetët si për paqartësinë e tij në lidhje me sasinë e parave dhe mbi të gjitha për tendencat autoritare të presidentit tunizian Said dhe shkeljet sistematike të të drejtave të emigrantëve në vend.
Një përfaqësues i Komisionit konfirmoi ditën e djeshme se gjithsej 150 milionë euro të parashikuara në memorandum ende nuk janë disbursuar dhe të cilat, siç u sqarua, nuk kanë të bëjnë vetëm me menaxhimin e emigracionit dhe luftën kundër trafikimit të paligjshëm të emigrantëve, por një sërë reformash që synojnë mbështetjen makroekonomike të Tunizisë, e cila prej kohësh është kërcënuar nga një kolaps ekonomik.
Në përpjekje për të zbutur edhe shqetësimet, të cilat shprehen në mënyrë të arsyeshme nga përfaqësuesi europian, po ashtu theskoi se marrëveshjet e Komisionit kanë gjithmonë klauzola për të mbrojtur të drejtat humanitare.
Sigurisht që ka ende pikëpytje, si për qëllimet e një marrëveshje me një regjim që ka deportuar emigrantët në kufi me Libinë, duke i akuzuar ata për përpjekje për të ndryshuar demografinë e Tunizisë dhe për shumat e dërguar fillimisht.
Nën presionin e Romës, e cila kërkonte një marrëveshje partneriteti Ankara-BE, presidentja e Komisionit kishte theksuar në korrik se 900 milionë euro do të ndaheshin për ndihmë makro-ekonomike së bashku me 150 milionë për mbështetje buxhetore, pa dhënë detaje të mëtejshme.
Në lidhje me pyetjen e gazetarëve ditën e djeshme për deklaratat e komisionerit
Oliver Varkheli për “shpëtimin e 50 mijë emigrantëve” nga Tunizia, nuk u dha një përgjigje e qartë.
