Legjenda e futbollit të Zvicrës, Valon Behrami, ka dhënë një intervistë interesante për mediumin zviceran “20min”.
Ai flet për të gjitha nga pak por edhe ka treguar një detaj të padëgjuar deri me tash.
Valon Behrami, dy vite më parë ju u pensionuat si futbollist profesionist. Si është zhvilluar jeta juaj që atëherë?
Nuk isha gati për jetën pas futbolli, ishte një tronditje. Ishte shumë e vështirë, sidomos në ditët e para.
Që kur isha 16 vjeç, çdo ditë e jetës sime ishte e planifikuar.
Kam fituar shumë eksperiencë si futbollist, por jo mjaftueshëm si person.
Sa e vështirë ishte të filloje karrierën pas karrierës?
Shumë shpejt pata një ofertë si ekspert televiziv, ekzistonte opsioni i diplomës së trajnerit, por e kisha të qartë që do të kthehesha në shkollë fillimisht.
Pse?
Ka qenë një zhgënjim i madh për mua ndaj prindërve të mi, kur si 15-vjeçar isha profesionist i futbollit dhe e pata ndërprerë shkollimin.
Kam pasur dëshirë të kahmotshme ta marrë diplomën e shkollës së mesme për hir të familjes.
Jam shumë krenar që më në fund e arrita këtë.
Një ish-yll futbolli është kthyer në shkollë në moshën 37-vjeçare. si ishte?
Ishte vërtet shumë e vështirë dhe e lodhshme.
Papritur më duhej të studioja përsëri për provime, matematika ishte një fatkeqësi (qesh). Isha në gjendje të bëja shumë gjëra në internet, por kisha edhe mësime ballë për ballë në Romë me studentë që ishin pothuajse në moshë.
Më pas i dëgjova duke pëshpëritur: ‘A është ai Behrami? A mund të jetë ky?’
Pastaj ju morët licencën tuaj të parë të trajnerit.
Pikërisht, por shpejt e kuptova se nuk doja ta bëja më këtë. E njëjta jetë si futbollist.
Doja të përjetoja dhe të mësoja diçka të re.
Kështu që ju u bëtë ekspert televiziv në Dazn për lojërat e Serisë A.
Gjatë karrierës sime, nuk e kuptoja dot mentalitetin e atyre që punonin në media, gjithmonë mendoja se të gjithë donin të më dëmtonin. Tani e përjetoj këtë pjesë të biznesit të futbollit, mund të mësoj shumë dhe argëtohem shumë.
Për 20 min tani do të ndiqni edhe Kampionatin Evropian dhe Kombëtaren e Zvicrës si ekspert dhe kolumnist. Si është zhvilluar kombëtarja pas dorëheqjes suaj?
Skuadra është përmirësuar në cilësi, me më shumë përvojë dhe suksese në klube.
Kjo është e pabesueshme. Për mendimin tim, kombëtarja ka nevojë për më shumë lidership në ekip dhe guxim për të arritur objektiva më të larta.
Çfarë do të thoni?
Me Granit Xhakën kemi vendosur synime të larta për një lojtar që dëshiron të jetë lider.
Të gjithë të tjerët fshihen pas saj, megjithëse kemi shumë lojtarë që mund ta mbështesin atë dhe, mbi të gjitha, dinë të marrin rrugën drejt suksesit.
Ndonjëherë më duket sikur frika e zhgënjimit është më e madhe se vullneti për të pasur sukses. Kësaj skuadre i duhet një objektiv i madh dhe mentaliteti për të.
Ju keni qenë profesionist për më shumë se 20 vjet, duke luajtur në ekipin kombëtar, si dhe në Serie A, Premier League dhe Bundesligë.
Si ka ndryshuar biznesi i futbollit në këto vite?
Si futbollist sot je thjesht një robot me një numër. Lojtarët duhet të luajnë dhe të funksionojnë.
Nëse ai nuk ndihet mirë ose ka probleme, askujt nuk i intereson. Dikur kishte më shumë humanizëm.
Gjysmëfinalet e Kampionatit Evropian – reale për kombëtaren?
Po, Zvicra patjetër duhet ta vendosë këtë si synim.
Nuk ka gjasa, maksimumi çerekfinale.
