Kujtoj unë nënën time
me mallë e me dashuri,
si n'a rriti me mundime
n'kohë të liga e varfëri.
Punë në fushë e në shtëpi
pa ndalë kurr ajo e shkreta,
si ja dilte as vetë se di
si të ishte vetë e treta.
Para syve e kam si sot
bukën n'ara kur dërgonte,
kokën ngarkuar e duart plot,
me nguti ajo rrugës shkonte.
Kur fryente veriu e acari
përjashta ishte nëna ime,
lante rroba tek bunari
me duart akull të ngrime.
Një palë tesha s'kishim tjetër
edhe ndonjë t'falur e t'vjetër.
Për bukuri ato n'a i lante,
afër zjarrit n'dorë i thante.
N'ditë të liga me furtunë
me arrestime, helm e dhunë,
me orë përjashta n'a priste,
e shqetësuar mendjen vriste.
Në shkollë kur doja të shkoj
me xhaketë më ndiqte prapa,
donte nëna të më mbroj
nga të ftohtit e nga vapa.
Edhe pse sot u bëra gati plak
të e kem nënën afër kam merak.
Të e ngrohë këtë shpirtin tim,
e le të kthehet prap në amshim.