(Nuk i dua tre muaj Verë po nëntë muaj Dimër)
Unë, kur të ik nga kjo botë me lule
“Xhehnemin” e pash përsëgjalli. Zjarr.
Edhe, vetë dua të ik me gjithë plehëra:
Mos më lani! Pastroni për “Xhehnet”
Në varr më shtini me gjithë pleshta! Morra!
Këmbekokë t’i djeg me zjarr “Xhehnemi”
Atdheun, ta shpëtoj nga Dexhalli. “Harami”.
Edhe, hoxhë nuk dua mbi varr. As prift
Çallmë turku me ilahi turko – arabe!
Përveç familjes ngushtë. Tri Cucave me dajre
Duke më përcjell n’atë Botë me këngë e valle.
Shkaku, se: Nuk i dua tre muaj verë. Lule
Po, i dua ato nëntë muaj Dimër! Dhe, Borë.
E, di: Do të më kërkoni në Dimër pak zjarr
Jo, nuk do u jap. Rrini në “Xhehnet”! Lule...
(Ulem në të njëjtën tavolinë në Tavernat e Shkupit)
Unë ulem në të njëjtën tavolinë
Nën Rrap. Hije, me Vapë Shkupi.
Edhe, i pres Dy shtamba me verë
Që, vijnë krahpërkrahu me Miken.
Dhe, më pyesin: A, është e lirë
Po, u përgjigjem. Zonja, uluni!
Rehatohen, përballë meje në tavolinë
Përçudi, më dehin jo me raki. Bukuri.
Pasmesnate, herët kthehem në Shtëpi
Vetë i pesti. Përkrahu me Tri Poezi...
(Nuk kam fjetur në shi me Miken Di)
Nuk kam fjetur jashtë në shi
As nën Pemë me Miken Di.
Dhe, nuk e di si lahet shiu
E di si noton në rërë Mikja Di.
Unë nuk kam fjetur edhe në borë
Dordoleci të më bëjë roje natën.
Lepuri, mos ma vjedh karrotën
I kam hipur sajës te Kodra Tike.
Fitore e madhe, Sot për një Poet
E dashura ime në Dritare. Guri Zi.
Unë, kur rrëzohesha në përrua:
Qeshte. U biente duarve, shuplakë...
(Vetmia e Hënës)
Hëna edhe pse mes yjeve në Qiell
Është e vetmuar. Diellin e ka Larg.
Mjegullave fshihet nga Lakuriqi
Herë bëhet kulaç. E, Herë drapër.
Hëna, kur delë mbi Çelëvjollcë
Katundi, rrëzë Çukës kreh flokët...
(Burra mejdani lani sytë Lirinë ta shihni ndryshe)
Burra mejdani, lani sytë! Ballin
Lirinë shihni pa ferexhe. Ndryshe.
Grua është. Dhe, nuk ka burrë Nane
Që, e murosë Nuse te Ura e Gurit.
Në Shkup. E cila ndërtohet Ditën
Dhe, rrënohet Natën me Hënë.
Burra mejdani, lani sytë! Ballin
Nuk kemi Nuse pët Urën e Gurit:
Një gji t’ia lini jashtë për poetët...
(Matanë këtij Mali me borë nuk këndojnë zogjtë)
Matanë këtij mali me borë
Nuk këndojnë zogjtë. Sorrat.
Ujku ulëron natën. Dhelpëra
Lumi e lan veten, zbret në Katund:
Lulekuqet i dalin para te porta.
Babai me shat e kthen në Kopësht
Kungujt e Stambollit zgjojë nga gjumi...
(U përpoqe të mjelësh Lopën që e derdhi kusinë)
(Mikut të Penës: Gani Xhafolli)
Mik, Ti u përpoqe të mjelësh Lopën
Ajo qiti shqelma. Ta derdhi kusinë.
Viçi palëpi e thithi sisën. Dhe, Gjirin
Tambël, nuk mbeti për Ty. Kulloshtër.
Nesër, nuk do të kemi as kos. Gjizë
Livadhin po na e kullosin sot lopët.
Nëna nuk do të gatuaj bukë misëri
Vorba e groshës, nuk këndon n’oxhak.
Babai te ara e kep kosën për barin e egër
Papritmas, që na mbiu para Dere. Oborr...
(Unë mes faqeve Librit e kërkoj varrin Tim)
Shishet e zbrazta të verës kokë më kokë
Koten. Sonte, flejnë në vitrinë. Gërhasin.
E shfletoj Librin e “rrezikshëm” për Nesër
Terri, tinëz dhunshëm po m’i mbyll sytë.
Përjashta, errësirë. Në rrugë, lehin qentë.
Agimi, më gjen me kokë mbi tavolinë
Gjumi, ende troket pas dere. Hap sytë.
Shishet e zbrazta të verës kuqe. Ibrikë
Papritmas, i mbyllin dritaret e Shtëpisë.
Unë, mes faqeve Librit kërkoj varrin Tim...
(Dega e manit Shtëpisë u shkund në Kopësht)
Dega e manit Shtëpisë. Lëmë
Sot, u shkund në Kopësht. Bar.
Edhe, i bombardoi lulet. Bletët
Nana, turr me sfurk, dali ndihmë:
Ua mjekoi plagët. Ngriti kokën.
Ne, hutaçët me brekët në dorë
U sulëm ta rrasim plot barkun.
Mani qeshi me kokën në qiell:
Hani, për ju e shkunda dorën.
Mani Kopshtit shti thellë rrënjët
Matanë gardhit, e zgjatë kokën...
(Ti nëse vjen në vizitë një Ditënatë)
Ti, nëse një ditë vjen në vizitë
Dihet, do më gjesh mes librave.
Shisheve zbrazta të verës kuqe
Dhe, Dy ibrikëve me raki rrushi.
Sesi: më dalldisin para Arushës.
Ti, nëse vjen një ditë në vizitë
Unë çohem nga varri me libra.
Dhe, të laj me verë të bardhë
Këmbekokë të mbuloj me poezi.
Çmendi. Zgjuar të mbaj natën.
Mike, zgjohu t’i dalim para Diellit!...