Mjaft me mjerim

Kultura

Mjaft me mjerim

Më: 3 mars 2020 Në ora: 21:07
Agim Desku

Pesëqind vjet a nuk na mjaftuan mjerim
Kohë migjeniane që na mbyste ky trishtim
Të zitë e ullirit dhe fundin e ferrit e kemi pa
Kur armiqt na vranë mendjen më u nda vëllai me vëlla


A e dini se sa mire është me qenë shqiptar
Të mos i themi asnjerit më tradhëtar


Ta duam Shqipërinë si sytë e ballit njëjtë me lirinë
Hiqni ëndrrat nga mendja e shendoshë
Jemi më të mirë se yjet kur ndriçojnë
Në gjak kemi hyjnitë që na rrethojnë


Më afër se kurrë jemi ëndrra e lirë e jetës
Jemi dielli dhe drita e tij e së vërtetës


Nëse duam t'i plasim armiq e tradhëtarë
Ta duam vëllain për vëlla dhe mikun për mik
Kurrë më në këto troje s'do të shihet asnjë armik

Udha për tek dielli

Udhën për tek dielli e gjeta këtu në Dardani
Është kjo fjala e bukur që më falën yjet
Kur ia bëhu musafiri i sofrës sime në bukë e krypë e zemër

 

Në rrugën e nisur është fati që më përcjell
Dhe m'i sjelli fluturat si bashkëudhëtare të jetës
S'ka çmim me të artë që e peshon trëndafilin e falur nga jeta
Me aromën e tij mbështjelli fjalën që më del nga zemra

 

E krijojmë udhën e lirë për flutura e për çka se jo

 

Sonte sa do të doja të isha ëndërra e një legjende të bukur
Kur zanat të më falnin gji të pi më shumë se Mujit të tyre
Më duhet tani për rrugën e gjatë për tek dielli

Se jam me fluturat sebashku në udhëtim

 

Kurrë ma nuk jam i vetmuar fal rrugës për tek dielli

 

Sot po e prangosi fjalën e shejtë në shpirt
Sapo e nxora nga ferri pesëqind vjeçar të Dantës
Dua të udhëtoj bashkë me dritën e diellit
Të ngriti gotën për trëndafilin e shejtë

 

Kur të dytë u takuam rrugës për tek dielli
Të dytë u shndërruam në aromë të lirisë

Fjalës ia falëm besën që edhe rrugën e

 

Ta kalojmë sebashku si mbretër të Shqipnisë se Fishtës

Po po edhe në zana u shndërruam sebashku me ty trëndafil
Për t'ia krijuar vetes lirinë e fjalës se shejtë
Kur të mbërrij tek dielli kam më të pa ma mirë

 

Se çfarë trëndafili i bukur je ba
Nga aroma që ti fal bota mbetët pa asnjë fjalë tjetër

 

Tani kur jam tek dielli

Të shoh se qenke edhe mbi vet diellin
Sa bukur të paskan hije yjet e ozonit


Pranë yjeve fytyra e jote t'u paska ba pikturë yjesh

Jeto në rrygën për tek dielli

Se kjo është e vetmja rrugë
Për ta jetue jetën e së vërtetës

Ç'varg lulesh më jeni

Të njoha poet në kopshtin e Ernës
Vargun tënd ta takova në aromën e luleve
Kur fluturat ishin bërë udhëtare për tek yjet


Për t'u taku me miqt e poetit

Kam me të takue poet kudo që më je
T'i njoh betejat që i bën ferrit të Dantes
Një luftëtar më shumë i dritës sime

Sot më shumë së asnjëherë dua të takoj
Edhe në shi dua të rri sebashku me buzëqeshjen që flet vet
T'i ngritim gotat për të bukurën e dheut

Erna më merr në një nga mijëra ngjyrat e ylberit
Thellësive titanikiane ta takoj poetin

Të shndërruar në simfoni Betoveni


E di asnjeri nuk ikni pa përqafimet e mia

Ah sa kam dashur edhe unë Erna të bëhem pakëz poet
Të jetoj në ngrohtësinë e diellit tënd prej poeti


Sa herë t'i hapi dritarët e dritës
T'i shoh stuhitë kah sjellin vargje nga shpirti yt Erna

Tani dua të jetoj vetëm si poet
Kur e di se ti Erna nga yjet çdo çast më flet

Çdo ditë nga një varg poeti na e fal
Dritës se diellit i mbetësh i vetmi zjarr
Përqafimi yt botën e shndërron në dashni mbretërore

Ç'këngë mbretërie më je bilbil

Nuk kam mendue që këndon kaq bukur
Kur një të diele më erdhe para sysh sikur flutur
Si paskam jetue deri tani pa këtë zë të ëmbël
Folëm për këngën e kësaj mbretëreshe


Që rritë e kanë zanat e malit të krejt Shqipërisë

 

Ah bilbil sa herë jam ba lutje
Të të shndërroj në çlirimtare të tokës dhe detit
T'i bashkojmë njëherë kufujtë e zemrës
Të tokës e kemi ma lehtë pastaj se bashkohen vet

 

Bilbil kudo që të jesh mos e harro këngën e lirisë
Këndoma mëngjeseve kur rrezet e diellit tënd më zgjojnë

Sepse tani jetoj për zërin e këngës së mërgimit
Kur lotët m'i sjellë në vend të shiut
Ah ç'lumë loti krijon kur fluturimi yt

fshihet pas Alpeve shqiptare

Kurrë mos më ik
Pa sytë e mi pranë teje

Ah si i kam humb vitet e shejta
Pa mbretërinë e këngës tënde bilbil

Se tani kam me të prangos në besën e Konstadinit
Më ke bërë mbretin ma të lumtur të Shqipërisë

Këndo bilbil orë e çast dhe jeto
Për secilën stinë të zemrës këndo

Kudo që je
Le të dëgjohet zëri yt
I mbretërisë se kufijve të bashkuar

Në tokë dhe det
Në ozon dhe mbi yje

Në varg dhe në fjalë shpirti të vëra bilbil

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat