Ndjenjë që prekë qiellin me dashuri
Sundon botën dhe tërbimin e detit
Që fal shpirt njeriu dhe jep bekimin
Ëmbëlsisht mbështjellë vajin e fëmijës
Rrotullon botën në krah për së mbari
Që fal gjallëri dhe pafundësi shpirti
Nuk zëvendësohet me asnjë frymë tjetër
Të jep prehrin e nënës dhe rritë të mbarë
Si asgjë tjetër n' botë rrritë flokun mbi sy.