Dy nga fjalët më të lashta të njerëzimit janë "atë & amë" të cilat gjuha shqipe i ka ruajtur më së miri. Sipas dialekteve at, tata & ama, amë, ëma, mëma, mama.
Fjalë këto që janë të dokumentuara mëhershëm nga gjuha Sumero-Akadiane
Ad : father (d=t) ad>at
Am : mother
Që po ti bashkojmë këto të dyja na del *adam, ka shumë mundësi që edhe kuptimi i vërtet i emrit "Adam, të jetë bashkimi i dy fjalëve At'+am'
adam/adem/atem
Këtu nuk do i përmend të gjitha gjuhët e lashta ku kanë pasur përdorur këto fjalë, por do përqendrohem vetëm te latinishtja edhe ajo greke.
Tani po na del nga studimet e gjuhës latine edhe asaj greke e lashtë, që edhe ata i përdornin në lashtësi këto fjalë "atta & amma"
Lat: "atta; Grk: "atta
Lat: "tata; Grk: "tatâ,
Lat: amma; Grk: ammás,
Lat: mamma; Grk mámmē.
Por, më vonë këta do i shkëmbenin me pater/padre & madre/miter
(ku edhe piter/pedro s'kawn ndo një ndryshim )
Nuk dihet arsyeja pse latini edhe greku i hoqën fare këto fjalë nga përdorimi, është një enigmë apo një mashtrim që gjasme edhe ata i kishin?
E vetmja trashëgimtare e denjë edhe besnike e këtyre fjalëve është gjuha shqipe!
