Mbrëmje e ngrohtë ishte
Po luftoja
Fshehurazi me veten
Në qytëtin që dashuroja
Në sfond dëgjohej një këngë zogu
Dhe manushaqet plotë me ngjyra
Si meteor pa pritmas ti erdhe me Hënën
Dhe në sytë e mi fale dashuri
Nga atëherë nëtët me Hënë
Mbeten imazh të unë
Çudi edhe në ditët me acar
Kur kujto
Më ngrohë dhe çdo kapilar
Më bëhet zjarr
Andaj dashuritë të mbajnë gjallë
Si në përrallëë
Të pres këtë verë Hënë se veç ti
Fal nur.
SKENË FSHATI
Këtu gjithçka është magjike
Hyjnore
Sa kujtime zunë vend
Në këtë hapësirë kohe
Zhurmon përrocka dhe thurë këngë
Puhija të ringjallë edhe kur vie dimri
Shpirti rri i ndezur flakë
Nga bukurit e saj
Copëza kohe të rinojnë
Të bëjnë të fortë
Të mbajnë gjallë
Ditë e bukur si fëmijërija
Mrekulli e vërtetë
Çdo gjë që shoh këtu
Ka histori dashurie
Nuk u ndieva vetëm
Ylli i zemrës më bëri shoqëri
U përkunda në ëndërra
I pulita sytë t' iu vija fre loteve
Dielli u pershëndet nga toka
Dëgjohej zëri i erës
Lumi
Lisat dhe pishat
I japin bukuri
Poooo e diii
Një ditë
Koha do mbetet
E ngratë pa ne.
