Lëngjet, aromat, madje dhe zhurmat e bëjnë seksin diçka të neveritshme, por pse shumica e njerëzve kënaqen prej tij?
Dilema midis nevojës për t’u riprodhuar dhe dëshirës për të shmangur gjithë këtë “neveri” përbën një sfidë interesante të evolucionit dhe ka rezultuar në një marrëdhënie komplekse midis eksitimit dhe neverisë.
Neveria është konsideruar një emocion universal që nga Darvini, deri më sot. Shprehjet e fytyrës të lidhura me të njihen në të gjithë botën. Bazuar në qëndrueshmërinë e shfaqjes në fytyrë të këtij emocioni, teoritë e hershme mbi neverinë e lidhnin atë me refuzimin oral të substancave helmuese. Ajo lidhet me përzierjen dhe të vjellët. Nga ana tjetër, ne përjetojmë neveri, si reagim të sjelljes imorale seksuale, por edhe ndaj eksperiencave të të prekurit (si p.sh., kur biem në kontakt me urinë qeni).
Ndërsa disa teori bashkëkohore ofrojnë një perspektivë evolucionare. Nga kjo perspektivë, emocionet tona janë motivues për sjelljen, që ka shumë gjasa, të kenë evoluar në përgjigje të problemeve të përshtatjes. Bazuar në këtë pikëpamje, neveria konsiderohet të ketë një numër përbërësish seksualë dhe patogjenikë.
Neveria nga patogjenët shërben si një sistem imunitar mbrojtës, i cili e motivon organizmin të shmangë kontaktin me agjentë potencialë që shkaktojnë sëmundje. Edhe raporti seksual, edhe pse i nevojshëm dhe kënaqësindjellës, përmban një risk të madh të ekspozimit ndaj patogjenëve potencialë (infeksionet).
Tundimi për të bërë seks me partnerë që na rrezikojnë mund të pakësohet nga neveria. Sipas disa autorëve, neveria seksuale mund të ketë evoluar për të na motivuar ne të shmangim sjelljet e kushtueshme seksuale, si investimi i kohës, përpjekjeve dhe burimeve karshi partnerëve “të varfër” (p.sh.., gjenetikisht, ose socialisht). Sa më e pakët neveria nga seksi, aq më të prirur do të jemi të përfshihemi në raporte seksuale të shkurtra dhe me risk. Dhe për femrat (sërish nga një pikëpamje evolucionare), ky risk është më i madh.
Duket sikur jemi gjithë kohës të kërcënuar nga risku i marrjes së sëmundjeve të tmerrshme, ose e lindjes së fëmijëve të tmerrshëm, nga dikush me të cilin jemi takuar, shkruan Shekulli. Por, pse nuk përjetojmë neveri me disa njerëz dhe si ia dalim të bëjmë seks me ta? Ka shumë gjëra që ndikojnë në tërheqjen ndaj dikujt, por tërheqja fizike (fytyra, forma trupore, simetria) janë gjetur si të lidhura me shëndetin dhe rezistencën ndaj sëmundjes. Kur gjejmë një person që i plotëson këto karakteristika, “vendosim që të bëjmë një fëmijë me të”.
Një studim nga Universiteti Groningen gjeti se nxitja seksuale rezultonte në një ulje të neverisë, kur dikush përgatitej për seks. U gjet se, grupi i femrave që u vendosën të shihnin video seksi dhe të bënin një punë të neveritshme (si të pinin nga një filxhan me një insekt në të), kishte më tepër prirje ta kryente “detyrën e neveritshme” sesa grupet e tjera. Studimi konfirmon se kur vjen puna për të zgjedhur midis të dyjave, ne zgjedhim seksin.
