Herën e fundit një ekonomi me rrezik të lartë u bashkua me Eurozonën, që rezultoi në shpëtimin grek. Por me kërkesa në rritje nga anëtarët e saj më të rinj, Brukseli po shqyrton zgjerimin e vazhdueshëm të Eurozonës. Problemi është se kjo mund të rrezikojë jo vetëm stabilitetin e eurozonës, por ndoshta edhe vetë të ardhmen e BE-së.
Mes të fundit në linjë është edhe Kroacia, gjithashtu anëtare e fundit e BE-së. Në maj 2018, Kryeministri Andrej Plenkoviç deklaroi se euro mund të miratohet në vetëm 7-8 vjet. Deri në dhjetorin e kaluar, guvernatori i Bankës Kombëtare Kroate, Boris Vujçiq njoftoi planet për të nisur zyrtarisht procesin duke dërguar një letër të qëllimit për të futur euron si monedhën zyrtare të Kroacisë. Dhe vetëm javën e kaluar, Guvernatori i Bankës Qendrore të Kroacisë, Boris Vujçiç përsëriti qëndrimin e Kroacisë, duke thënë se qëndrimi jashtë euros për Kroacinë “nuk ka kuptim”.
Në 2017, BE ndihmoi Kroacinë, ku kompania më e madhe multi-miliardë eurosh e vendit, Agrokor, mori një ndihmë qeveritare për të shmangur rënien. Të ardhurat e Agrokorit përbënin rreth 15% të PBB-së kroate, e njëjta përqindje e qytetit të Londrës përfaqëson krahasim me GDP-në e Mbretërisë së Bashkuar. Rënia e kompanisë mund të ketë shkatërruar me shpejtësi ekonominë e Kroacisë. Me rreth 60,000 të punësuar në Evropën juglindore dhe shitjet vjetore prej 6.5 miliardë euro, shpërbërja e Agrokor mund të ketë shkaktuar një efekt domino të jostabilitetit financiar në rajon.
