“Ne mund ta menaxhojmë këtë”, deklaroi kancelarja gjermane Angela Merkel në vitin 2015, meqë mijëra azilkërkues u drejtuan drejt Europës.
Kufijtë e Gjermanisë mbetën të hapur dhe rreth 900,000 njerëz arritën atë vit gjë e cila ngriti polemika dhe kritika të shumta rreth vendimit për të pranuar gjithë këta refugjatë brenda shtetit të saj.
Shumë parashikuan kaosin social dhe rënien e zonjës Merkel. Kalimi i saj i dukshëm në fitoren në zgjedhjet më 24 shtator është një testament për dy faktorë.
Së pari, falë kryesisht marrëveshjes së riatdhesimit me Turqinë, numri i të ardhurave ra në 200,000 vitin e kaluar dhe vetëm 80,000 deri më tani këtë vit.
Së dyti, dhe më me lumturi, përkundër tensioneve shumica e refugjatëve janë në rrugën e integrimit, shkruajnë mediat e huaja.
”Hapi i parë i rëndësishëm, edukimi i fëmijëve të refugjatëve, po shkon mirë”, ishte shprehur Merkel përsëri.
Ata zakonisht ndjekin shkollën brenda tre javësh pas mbërritjes së tyre. Disa adoleshentë në Rudoëer 18, një hotel në Berlin, ndjekin shkollën pranë Frank Frank, ku Dagmar Breske, një mësues, ka hartuar një program trefazësh.
Në një klasë për analfabetet, tre djemtë afganë lexonin me përpikëri listat e fjalëve që fillonin me shkronjën “A”. Në një tjetër, shtatë adoleshentë – shumica sirianë dhe irakianë – po shumëfishohen praktikuar.
Të rriturit në punë janë më të vështira. Vetëm ata që kanë marrë azil mund të marrin punë. Pasi të kenë paraqitur aplikacionet e tyre, ata me perspektiva të mira (si shumë sirianë) marrin një kurs të integruar të detyrueshëm: 600 orë mësime gjermane dhe 100 orë civil.
Shumë refugjatë kanë pasur pak arsim dhe përparimi drejt punës mund të kërkojë kohë.
Friedrich Kiesinger, një psikolog në Albatros, një organizatë bamirëse, fajëson obsesionin me kualifikime gjuhësore:
“Mënyra më e mirë për të mësuar gjermanisht është të marrësh një punë” thotë ai.
