E përhapur në të gjithë botën, kjo lule e bukur ka një simbolikë shumë të thellë dhe të lashtë. Është një lule që jeton në ujëra, një lule e bukur që lind nga balta që hapet nga rrezet e diellit derisa të lulëzojë në mënyrë madhështore mbi ujë me ngjyrat e saj të mrekullueshme. Kudo që lind kjo lule, në ujëra të pastra ose në mes të mbeturinave, ajo ruan karakteristikat e saj spektakolare.
Simbolizon pastërtinë që vazhdon pavarësisht vështirësive. Është një simbolikë e lashtë që duhet ta bëjmë tonën dhe ta zbatojmë në jetën tonë. Të gjithë duhet ta adhurojmë filozofinë e luleve të zambakut. Përkundër shëmtisë së jetës, duhet të kemi forcën të shkojmë drejt dritës dhe të mos humbasim kurrë shpresën. Duhet ta kapërcejmë atë tunel të shëmtuar të zi, në të cilin shpesh nuk shohim asgjë tjetër përveç dyshimeve, frikës dhe pasigurive, dhe vrapojmë drejt dritës, pa humbur kurrë shpresën.
Ajo që duket e mrekullueshme në simbolikën e kësaj luleje madhështore është pastërtia që mbetet, bukuria magjepsëse e ngjyrave të saj, pavarësisht vështirësive të ndryshme fizike, të cilave u nënshtrohet çdo ditë. Shpesh mund të kapërceni momente të vështira në jetën tuaj duke lënë diçka pas. Përvojat negative shpesh na ndryshojnë, duke na njollosur brenda vetes. Është e vështirë të merresh me situata të ndërlikuara dhe njerëz pa qenë pjesë e tyre.
Megjithatë forca e vërtetë e një personi qëndron pikërisht në të qenit në gjendje të përballet me situata të pakëndshme dhe njerëzit që e komplikojnë jetën tonë pa i lejuar ata të komprometojnë pastërtinë e mendjes sonë, pa i lejuar ata të na bëjnë të harrojmë se kush jemi dhe sa vlejmë. Vetëm në këtë mënyrë do të kemi përvetësuar filozofinë e kësaj luleje. Vetëm në këtë mënyrë ne do të jemi në gjendje të rilindim më të bukur dhe më të fortë se më parë.
