Shpesh thuhet se kjo miqësi mund të kthehet në diçka tjetër – veçanërisht nëse protagonistët janë një burrë dhe një grua heteroseksuale.
Dikush argumenton se herët a vonë tërheqja fizike, apo edhe ndjenja e dashurisë, mund të hyjë në lojë mes burrave dhe grave. Sigurisht, mund të ndodhë, por nuk është aspak e detyrueshme. Dhe në fakt ndodh shumë shpesh të vazhdosh miqësi të gjata, ndoshta nga fëmijëria, në të cilat tjetri humbet çdo konotacion seksual (ose ndoshta nuk e ka pasur kurrë një ndjenjë të tillë).
MARRËDHËNIET ME PARTNERËT PËRKATËS
Miqësia midis një burri dhe një gruaje , shumë më tepër se ajo vetëm midis grave – nuk lë vend për xhelozi , e cila, ndonjëherë në mënyrë të pashmangshme, lind ndaj partnerëve të tyre përkatës.
Nëse miqësia është e sinqertë dhe absolutisht e lirë nga çdo interes tjetër, nuk ka asgjë të keqe. Përkundrazi, sjellja e atyre që, sapo çiftëzohen, braktisin miqësitë e tyre të mëparshme, janë shumë më të hapur ndaj kritikave. Mes të rriturve nuk duhet të jetë problem të pranohet se të gjithë mund të kenë dhe të mbajnë miqtë e tyre (qoftë meshkuj apo femra).
Po sikur e dashura e re e mikut tonë të na betohet me urrejtje dhe xhelozi të përjetshme? Situata është sigurisht për të ardhur keq dhe jo e lehtë për t’u menaxhuar, veçanërisht nëse shoku ynë nuk di të vendosë kufij të saktë në marrëdhënie. Në këto raste e vetmja gjë që duhet bërë është të vini në dukje “parrezikshmërinë” e dikujt dhe të prisni që çifti ta zgjidhë problemin nga brenda.
TË KUNDËRTAT QË TËRHEQIN
Shumë më shpesh se në miqësitë femërore, ndodh që shoku ynë mashkull të ketë një karakter të kundërt me ne, dhe në vend që të krijohen grindje të vazhdueshme – duket se ndodh krejt e kundërta.
Në fakt, nuk është rastësi që në dinamikën e këtyre marrëdhënieve shkaktohet një lloj ” kompensimi “, brenda të cilit secili nga personat e përfshirë thith nga tjetri ato karakteristika dhe aspekte të karakterit që i mungojnë: kjo është arsyeja pse krijohen këto miqësi.
