Gjashtë muaj verë dhe dy muaj dimër, ky është rezultati më i ri i ngrohjes globale për Hemisferën Veriore deri në vitin 2100, nëse nuk zbatohen disa politike efektive kundër ndryshimit të klimës.
Pasojat në shëndetin e njeriut, si dhe në bujqësi dhe mjedis janë të pashmangshme.
Kjo demonstrohet nga një studim kinez i udhëhequr nga Instituti i Oqeanologjisë së Detit të Kinës Jugore (SCSIO) dhe botuar në revistën Geophysical Research Letters.
Studiuesit, të udhëhequr nga oqeanografi Yuping Guan, krahasuan të dhënat klimatike të mbledhura çdo ditë midis 1952 dhe 2011, në mënyrë që të verifikonin se si ka ndryshuar ritmi me të cilin ndryshojnë stinët në hemisferën Veriore.
Rezultatet e studimit tregojnë se mbi 60 vjet gjatësia e verës është zgjatur nga një mesatare prej 78 ditësh në 95, ndërsa dimri është shkurtuar nga 76 në 73 ditë. Mes-sezonet gjithashtu janë tkurrur: pranvera ka shkuar nga 124 në 115 ditë mesatarisht, ndërsa vjeshta është tkurrur nga 87 në 82 ditë.
Shifrat konfirmojnë gjithashtu se pranvera dhe vera fillojnë më herët se në të kaluarën, ndërsa vjeshta dhe dimri fillojnë më vonë. Rajoni i Mesdheut dhe ai i pllajës tibetiane janë ato në të cilat cikli i stinëve është ndryshuar më shumë.
Nëse kjo prirje nuk përmbyset me politika efektive zbutëse të ndryshimeve klimatike, është e mundur që deri në vitin 2100 vera të zgjasë gjashtë muaj, dimri më pak se dy, ndërsa pranvera dhe vjeshta do të shkurtohen më tej.
Kjo do të jetë në gjendje të heqë bioritmet e bimëve, insekteve dhe kafshëve, duke ndryshuar bashkësi të tëra ekologjike dhe duke varfëruar bujqësinë. Problemet e shëndetit të njeriut gjithashtu mund të rriten, me një rritje në kohëzgjatjen e alergjive në polen dhe një përhapje më të madhe të insekteve që mbartin sëmundje.
