Më 23 qershor 1995, në moshën 81-vjeçare vdiq Jonas Salk, i cili zhvilloi vaksinën e parë kundër polios.
Në vitin 1954, Salk ndërmori një studim kombëtar në shkallë të gjerë, duke regjistruar mbi një milion lëndë pediatrike. Më 12 prill 1955, ai shpalli rezultatet: vaksina ishte e sigurt dhe efikase. T
ë dhënat e mëvonshme treguan se në vitin 1955, kishte rreth 29.000 raste të poliomielitit në SHBA.
Vetëm dy vjet pas prodhimit masiv dhe zbatimit të vaksinës së sapo zhvilluar, shkalla e infeksionit ra në më pak se 6.000. Vaksina Salk u miratua shpejt në mbarë vendin dhe deri në vitin 1959, kishte arritur në rreth 90 vende.
Nga viti 1960, megjithatë, Salk ishte gati për punë të tjera. Ëndrra e tij ishte për të krijuar një qendër të pavarur kërkimore, ku një komunitet dijetarësh të interesuar në aspekte të ndryshme të biologjisë mund të merreshin me studimin e jetës.
Instituti sot mban emrin Salk dhe në hyrje të tij qëndron pllakata me këtë mbishkrim: “Shpresa mbështetet në ëndrrat, imagjinatën dhe guximin e atyre që guxojnë për të bërë ëndrrat realitet.
Pavarësisht punës së tij të rëndësishme, Salk u shpërfill në mënyrë të dukshme për anëtarësim në Akademinë Amerikane të Shkencave dhe nuk iu dha kurrë një çmim Nobel.
