Zeusit i shkrova për aventurat e Alan Pos
Pse korbat u rikthyen në këngë mëmece
Me çka e ushqyen termetin shtatë shkallësh
S'kanë frikë nëse Etna e djeg tokën
Më duhet më u shndërrue në Promethe
T'a pyes derikur shtrihet teritori i zotit tim
Në trëndafila të bardhë mund të takohemi
Si dy donzhuan të ekspozitës venedikase
Aty secili vdes para dashurive të Ledit
Për një çast na prangosi Shekspiri
Nuk di në cilin varg i mbeta lindjes sime të dytë
E di se tani vij si kalorës i Rrugës së Kombit
Së bashku me lotin e dashurisë së humbur
Kufijt s'janë më askund në faqe të tokës
Etna i bëri shkrumë e hi se ne u rikthyem
Sërish në zana mali ashtu siç ishim dikur.
15 prill 2022 AGIM DESKU
Ç'JAM ZËNÊ ME ZEUSIN
-Ku ishe Zeus dje kur mbeta pa asnjë zot
Për besë dje isha i zënë me ty Zeus
Sot ç'jam zënë me njërën anë të diellit
Me anën që mu bëri hije rrënjëve pellazge
Pse fytyrën ma nxiu flaka sahariane
Fjalën s'ma la fjalë ,por ma shndërroj në përrallë
Duart i përvëlova kur i vura në zjarr për ty Zeus
Me tjetrën anë të diellit nuk u zura për asnjë çast
Se më sjell shi për lulet e kopshtit të Edenit
Stuhitë m'i ndalon kur vijnë nga detit kryeneq
E di kush ia mori rrezet e ngrohta diellit
E mua ç'm'i solli stuhitë e qiellit të tërbuar
Në vend të diellit ma sjelli etnen veç zjarr
Dhe ma ndezi flakën e urrejtjes si të ishta djall
Ku ishe Zeus kur mbeta dje pa asnjë zot të jetës.
ATDHEU
Sot atdheu u zgjue pa burrrinë e burrave të fjalës
Edhe pa ato kokat që dikur mbanin plisin në ballë
Na u rrallue fjala që dikur të parët e quanin besë
Sot a duhet pritur shumë fjala me rrjedh si lumë
Atdhe të kam borxh ma shumë se ti mua
Më ta fal fjalën dhe jetën e ti vetëm të vërtetën
Piktorët dua të ma pikturojnë fytyrën njëjtë si ty
Ju duhet një jetë njeriu e fotografia e Hyjt pellazg
Pesë shekujt e ferrit nuk t'i lëmë të të humbasin
Me mijëra luftëtarë me zemrën tënde frymojnë
Një kala me ngjyra të ylberit në shpirt e krijojnë
Teutë në dy bishtalecat atdheun e pikturojnë
Të sharat e njëqind të zezave askujt nuk ia lejoj
Veç pëllumbave të lirisë të fluturojnë mbi ty
Sytë e kaltër që marrëzisht lirinë përherë ta duan
Sa mirë Shqipëri kur plisin në ballë e kam.
SHI
Dje ra shi me stuhi
E thanë se rdhe për sot ra
Sot ka diell edhe për dje
Pse dje diellin e gjujtën më e vra
E vranë veten ata që dje vranë
Sot bima e tyre kundërmon jashtëqitje
As lulet dje s`kishin aromë
Vdekjet klinike ishin përhap si sot covid 19
Të gjallët numëroheshin në gishtrinj të dorës
Lagjet boshatiseshin orë e çast në vetmi
Edhe e bukura nuk dukej fare nga ferri i zi
Unë bëhesha fëmijë i botës së qoroditur
Të zitë e ullirit heqnim për ta rujtur nderin e emrit
Fytyra të zbehura më rrethonin për skaj të atyre të Apokalipsit
Sa bukur e ruaj kujtimin e shiut të mbrëmjeve të çlirimtares
Ai shi sot është flaka e diellit që sot ma ngroh jetën.
