Një grua ukrainase që iku nga lufta ka thënë se ndihej e detyruar të bëhej vullnetare në një qendër të re këshillimi për refugjatët që mbërrinin në Irlandën e Veriut. Galyna Valvenkina la shtëpinë e saj në Zhytomyr, një qytet rreth 80 milje në perëndim të kryeqytetit Kiev, 10 ditë pas pushtimit rus, shkruan Sky news, transmeton "Bota sot".
Zonja Valvenkina dhe burri i saj, i cili është me origjinë nga Londonderry, kaluan një javë duke udhëtuar nëpër Evropë përpara se të arrinin në Dublin.
Tani që jeton në Irlandën e Veriut, mësuesi është vullnetare në qendrën e parë të ndihmës ukrainase që do të hapet në rajon.
“Ne i shpëtuam luftës, qëndruam 10 ditë atje, por më pas filloi, këto sirena të padurueshme, sirena të vazhdueshme, na u desh të nxitonim në bodrum”, tha zonja Valvenkina. "Unë jam mësuese, flas ukrainisht, rusisht, anglisht. Kështu, kur kunata më tha dhe më pyeti nëse mund të shkoja, unë thashë sigurisht, prandaj jam këtu vullnetare për të përkthyer dhe interpretojnë."
Zonja Valvenkina tha se udhëtimi i saj jashtë Ukrainës ishte si diçka nga një film i Luftës së Dytë Botërore.
"Ishte një udhëtim i tmerrshëm," tha ajo. "Ne përdorëm trenat e evakuimit, ata ishin të mbushur me gra dhe fëmijë, mijëra e mijëra. Na u desh një javë për të arritur nga Zhytomyr në Dublin. "Ishin të gjithë trena falas, por ishin të mbushur me njerëz. Ishte si një film i tmerrshëm për Luftën e Dytë Botërore, seriozisht."
