Tragjedi pas tragjedive

Kultura

Tragjedi pas tragjedive

Nga: Marigona Zekaj Më: 26 nëntor 2021 Në ora: 23:17
Marigona Zekaj

Ende nuk u shërua plaga

Pas asaj që dëgjova

Pas vdekjeve nga autobusi

U dërmova

Ende nuk u shëruan veshët

Nga tingëllima e lajmit

Nuk pa syri tjetër gjë

Veç dritës se zjarrit

Ah,nde nuk u shërova

Sonte çka t`i bëj zemrës

Që u therr persëri

Çka t`i them jetës që më tronditi

Në ketë natë me shi

Edhe sonte mbeta kokë lartë

Pa e vënë në jastek

Edhe sante po mendoj

Kush u vra e kush ka vdekur

Çka ka faj nxënëst

Të nisur për në shtëpi

Ndoshta s`kanë ngrënë

Ndoshta s`kanë pi

T`ia sjellësh në mes të rrugës

Vdekjen ti

Kosova ende nuk është terur

nga plaga e dëshmorëve

Tani rri e lagur nga gjaku

I të pafashmëve

Kështu nuk i ka hije shqiptarit

Çfarë u bë Kosovë

Ne ishim të gjithë vëllëzër

Sa na vranë e sa na masakruan

Prap ja dolem dhe prap jetuam

Sot gëzojmë lirinë

Në mes të vrasësëve

Kosovë ke marr kahje tjetër

jo gjak shqiptari që nuk shtihet tek i vëllai.

DASHURIA

Dashuri është të duash

atë që të do

Të matet me forcën

e rrahjes se zemrës

Tënde

Për të ndërtuar dashuri

Çdo herë kërkohen dy vetë

Fatkeqësisht çdo herë mungon

njeri

Vimë në një pikë

Ku më zemra s`duron

Një ditë s`mund ta duash

atë që të do

Qëllimi dashurisë

Nuk është vetëm kënaqësia

Është zbulimi i fshehetësive të saj

Të qëndrosh afër sa herë qajë

Duaj tokën ,qiellin , yjet ,detin

Por më e madhe

Duhet të jetë dashuria

për njeri- tjetrin

Dashuritë e mëdha

Shpesh janë tragjedi

Shumë kush dashuron

Pak dimë të dashurojmë

Është diçka që djegë këndshëm

Diçka që të lumturon

Por siç është e shkruar

Dashuria nuk ekziston.

Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat