Një shqiptar që e donē kētē tokē,
si lenë armiqtë n’vend t’vetë sot…
T’Serbisë kriminelë me zjarr prishin rendin,
bashkëpunëtorët pa hezitim atyre iu shtrojnë vendin…
Për t’ia hequr shkrumbin atdheut…
forcë merr nipi i Skënderbeut…
Për t’i heçur zinë shqiptarisë,
t’burgosen kriminelët e Serbisë…
Ju gjuan n’kokë trimit serbët me bashkpuntorë,
duke u munduar për ta bërë horë…
Madje punuan me ndërkombëtarët miq,
vendit t’kqijat për t’mos ia hequr hiç…
S’mposhtet trimi nga lakejt për pushtet,
që vendit vetë i bëjnë kiamet…
Shtrin trimi mbikqyrje me shtet,
që dardanët t’krhehen n’vendin e vetë…
Çudi ndodhi n’këtë vend spari,
sanksionet po’i nisë gomari…
Si ta quajmë ne vëlla këtë t’par,
lejon n’tokë t’arbrit serbët t’bëjnë ugar…
Kriminelët ai don për t’i ndihmuar…
Vëllait tokën për t’ia shkretëruar…
