- Ende nuk ke dhënë përgjigje pyetjes sime : Pse nuk je për rrotacion të pushtetit? - e rinisi avazin Gimi.
- Përmlidhi konkluzionet që miratuam sëbashku ! Ke për ta dhënë vetë përgjigjen pse nuk jam për rrotacion fiktiv të pushtetit,- i kthehem me buzëqeshje profesorit.
- Po fjalën fiktiv pse e shtove?
- Për të kujtuar se nga njëzetenëntë nëntori i vitit 1944 , të mjerën Shqipëri e drejtojnë vetëm të majtët.
- Jo mor burrë, mos harro, se në vitin 1992 e shëmbëm komunizmin, se pushtetin e morën ne të djathtët.
- Eshtë më se e vertetë, se në vitin 1992 e morët pushtetin ju ” antikomunsitët e thekur” . Shhkatërruat bazën ekonomike të komunizmit, me parimin a famshëm të “ çekut të bardhë” ,por jo ndërtimin i shoqërisë kapitaliste, e cili ështe baza e programit politik të të djathtëve.
- A je në vete. Çfarë thua? Kur morëm pushtetin ne nisëm reforma të thella në ekonomi.
- Po. E miratuam me përpara , se e nisët punën , nën drejtimin e partisë leniniste, me reformën agrare, që është teori, e praktikë, e pastërt komuniste . Thelluat luftën e klasave, sa në vittin 1997 e çuat popullin pranë luftës civile, për të ruajtur karriket leniniste ,- ia ndërpreva profesorit hovin revolucionar.
Gimi shtrengonte nofullat, tkurrte muskujt e fytyrës, kruante kokën. E shihja mirë që diçka e pengonte, për t’u shprehur.
- Sipas mendjes tënde, ne jemi komunistë?- më pyet Gimi, pasi përqendroi kallaballëkun në kokë.
- Ju të vetëshpallurit antikomunistë, për mua, jeni nxënës të këqij të komunizmit.
- A mund të ma shpjegosh këtë shoku komunist?- më thumbon Gimi buzagaz.- Jam dakort me veprimin komunist , që zbukuroi fakultetin ekonomik, po tjetër çfarë kanë pasur të mirë, që na cilëson nxënës të këqij?
- Po të jap një fakt kokëfortë. Sa qenë komunistët në pushtet, nuk ka ndodhur ndonjëherë, që të emërohet kryeinxhinjer, një përson, që nuk kishte mbaruar fakultetin e inxhinjerisë, dhe minimalja, pesë vite përvojë punë në prodhim . Zoti Gim! A është e vertetë kjo praktikë?
- Fakt është. Ku dreqind do të dalësh?- dhe Gimi më shihte në sy, sikur donte të më hante.
- Çfarë të mirash, mund t’u sjellin në parlament , kandidatët njëzet vjeçar, të rreshtuar në listat e të djathtëve, që deklarojnë me mburrje , so po vazhdojmë fakultetet private?
- Ke të drejtë. Asnjë të mirë nuk bien, jo vetëm nga arsimimi i dyshimtë, por edhe nga mungesa eksperiencës profesionale, - pohoi profesori me bindje akademike.
- Një të mirë e ka,- e thumboj përsëri.
- E cila e mirë është?
- Janë ushtarë shembullorë për udhëheqesit leninistë. Gëzuar! Më lodhe ! Profesor! Më lër ta pi një pikë raki, e të ha ndonjë bri qëngji, të cilat vetë i ke sjellë. Na kujto eksperiecën tëndë në këtë fushatë zgjedhore!- u mundova ta kaloj topin në fushën e Gimit.
- Nuk i mbaj mënd,- ma preu shkurt profesori.
- T’i kujtoj unë, por t’i përshkruaji me humor,- u mundova t’i rikthej topin .
- E çfarë do të më kujtosh?
- Meqë programet elektorale i kishit të tipit “ Lithi lithi daj Sadithi”,e mban mend përgjigjen e fshatarit, kur ishstudenti yt i bëri premtimin antikapitalist, për uljen e taksës së pasurisë se patundshme?
- Prit, o! Prit, o! Do t’i them më pas! Të marrtë e mira ! Fjalën tip ma shpjegove një herë, por shprehjen “ Lithi lithi daj Sadithi”- nga e nxorre?- dhe Gimi u ndez bukurmirë.
- Eshtë shprehje popullore, që përdorin elbasanllijtë, për punë ; shkel e shko; lesh e li; me bythë;… Ju në labëri si e emërtoni të tilla punë?
- Nashi nuk më kujtohet, por më sqarove mirë,-nga e qeshura i rreshiqiti labshe profesorit.
Nuk e mbante veten profesori. Me shihte mua si ufo.Unë syrin pushkë përballë tij.
- Po. E tha, - nisi Gimi të tregojë, pasi u qetësua pak. : “ Që kur kanë hyrë në Shqipëri pushtuesit fashistë italjanë, në anët tona nuk janë parë as taksidarët , e as qehallarët, për të vjelë taksën që premton zotërija e juaj se do të na e falë.” M’u duk burrë i zgjuar kopili.
- Si ia ktheu” kopilesha”, kur premtuat se do të ngreni pagat? Të kujtohet zoti Gim?
- Më kujtohet. Më kujtohet.E tha: “Ne në fshat nuk e njohim konceptin e pagës. Do Perëndia ,nuk më ngreni fustanin, se për të tjerat të tëra janë premtime të gënjeshtra.”
Kujtoi premtimet te bsinesmenët e vegjël.” Do t’ua ngrejmë!- Do Zoti na e ngrëjnë atë që na është ulur , nga lodhja e ditës!- Pagat, mo.- Pagat i ulim, e i ngrejmë vetë , sipas halleve familjare dhe në funksion të rritjes së bisnesit, o marrokë .” - “Do t’i ulim .Do Zoti nuk na turpëroni ! - Taksat e tatimet, mo.- O marroke pse na lodhni ? Deklaroni, se ekonominë informale do ta formalizoni, në krahun tjetër bëni të tilla premtime !”E ndiqja me kënaqësi humorin e profesorit. Si atntikomunist i thekur, po e shihte mirë, se kanë premtuar në fushatë si komunistët e pasinqertë.
- Mjaft qeshe, o kulim ! Ta ngrëmë një dolli për shoqërinë tonë!- më urdhëroi Gimi, si një lab i vertetë.
- Prit! Prit. Si të tha ? “ Sa leka do të më japësh për një votë?
- Kjo pyetje bëhej kudo. Këtë nuk e mora vesh. Kërkonin t’u rindërtohej kanali vaditës. U premtuam investimin , se me të vertetë e kishin shqetësim .- Sa leka fitoni ju ,po të bëhet investimi?- na pyet një rinush.- Ne do të mbajmë premtimin,- i përgjigjemi.- Nuk e duam!- urdhëroi një mesoburrë.- Nuk e hamë ne, që ju të bëheni të pasur në kurrizin tonë. E si i shpjegon ti o ekonomisti i kapitalizmit këto fakte ?- e Gimi ngrejti faqoren e rakisë me shumë merzi.
- Ju ka dalë boja në popull. Nuk ka asnjë shpjegim tjetër,- ia kthej në vend.
- Pak rëndë e përmlodhe!
- Ma jep ti një shpjegim ?
- Unë hera e parë që marr pjesë në fushatë eletorale. Nga e dinte sovrani se nuk do ta mbaja fjalën e labit?
- Këte të mirë e ke nga mjeshtrat politikanë, të cilët për tridhjetë vite ngrohin karriket në parlament.
- Nuk e kuptoj lidhjen.
- O marrok! Ty të duheheshin mbi dhjetë mijë vota për të zënë një karrike në parlament.
- E ka ligji, - më sqaroi Gimi.
- Po me atë ligje, që referohesh ti, mjeshtrat hynë në parlament edhe me pesë vota të ngrata nga sovrani. A ma shpjegon dot këtë logjikë?
Gimi kruante kokën instiktivisht. Me faqore, nuk ka dolli me fund , kjo qe arsyeja pse i braktisa gotat plastike në fillim. Ne atë humor e kënduan edhe nga një këngë. Edhe me mishin e gjëngjit, edhe djathin e freskët, edhe me të tjerat, u morëm bukurmirë.
- Me që me quajte pedagog i ekonomisë politike, bëja rezumenë konsultimeve , ta marr vesh se sa mësimdhënës jam, e sa kapacitet ka studenti,- e gërgas në një pushin të merzishëm.
- Po, - dhe Gimi buzëqeshente duke menduar. – Unë kuptova se, kapitalizmi ndertohet duke studjuar ekonominë politike të kapitalzmit , dhe i drejtuar politkisht nga kapitalistët e susksesshëm, dhe të ndershëm.
- Dhjetë me yllë për përgijgjen. Me saktë nuk e kam dëgjuar nga dikush tjetër. Gëzuar qerrata! Je nxënës shumë i zgjuar!
- Dhjeta me yllë me pëlqeu, po atë qerratallëku pse e fute në fund? - dhe Gimi qeshte në oktavët lartë.
- Më fal ! Duhet të më kuptosh! Për herë te parë po bëj mësuesin. Me atë fjalë mendova se të përkedhela. Pse më pelqeu zgjuarsija e nxënësit, më rreshqiti .
……………………………….
Vazhdon
Fatmir Lohja
Tirane, me 09. 06.2021
