Dashuria si dhuratë e zotit në të gjitha format e saj

Kultura

Dashuria si dhuratë e zotit në të gjitha format e saj

Nga: Baki Ymeri Më: 7 gusht 2021 Në ora: 08:26
Ilustrim

Remzi Basha vjen para opinit me  një roman të ri për dashurinë. Për dashurinë në të gjitha fomat e saj: dashuri rinore, dashuri bashkëshortore, dashuri idilike, dashuri romantike. Lexuesi ka shansin të ballafaqohet me një roman poetik. Jeta pa dashuri është si livadhi pa lule. Dashuria është kuptimi elementar i jetës. Dashuria e vërtit botën. Dashuria dhe shpirti nuk plaken asnjëherë. Vetëm përmes fuqisë së  dashurisë mund t’i mundim të gjitha. Jeta është dashuri, kurse femra është krijesa e parë e Zotit. Femra është një përrallë e përjetshme, hijeshi e rrallë dhe magji e gjallë. Femra shqiptare është kryefjala e bukurisë botërore. E pazëvendësueshme, besnike, e pastër dhe e jashtëzakonshme.

Historitë më të bukura të dashurisë që gjithmonë të bëjnë të ëndërrosh. Ato janë dhuratat më të bekuare të Zotit. Fillimisht Ju prezantojmë disa përshkrime të shkurta: Njëra nga to duket romantike, e lezetshme, e bukur, e ëmbël, xheloze, sensuale, pasiononte, aventuriere, tronditëse, e përjetshme, kalimtare, tragjike, e çmendur, mitike, përrallore. Victoria Bantry ka zgjedhur historitë më të bukura të dashurisë të të gjitha kohërave: Uilliam Shekspir, Leon Tolstoi, Viktor Hygo, Jane Austin, Khail Gibran, Aleksandër Dyma, Stendal, Safo, Marsel Prust, Gustav Flober, Honore de Balzak, Homeri, Volteri, Xhovani Bokaço, Servantes, Dante Aligeri, Molieri, Oskar Uajld, Zhyl Vern, Prosper Merime, Gëte, Franc Kafka, Ovidi dhe shumë të tjerë.

Një dhomë për vete. Ema është historia e një pjekurie të arritur pas peripecish që materializohen vetëm për shkak të mendjelehtësisë së heroinës. Ndryshe nga librat e tjerë të Austen-it, Ema nuk ka një leksion të vetëm morali, ajo na tregon vlerën e modestisë dhe e bën këtë përulësisht. Ema është shembulli më i përkryer i romanit në të cilin protagonistja pashtershmërisht i jep formë ngjarjeve, siç bën përroi me breg. Ema është një personazh jashtëzakonisht tërheqës, një grua tek e cila lexuesi kthehet sërish e sërish për shkak të intimitetit joshës të mendimeve të saj, një lidhje e fshehtë që gërshetohet me mësimin se njohja e vetvetes përbën mister, se venitet është burimi i dhimbjes më të madhe dhe se nënvetëdija është një mjet i papërsosur në drejtimin e psikikës. Ndoshta keni vërejtje se Ema është grua dhe snobe, por nga ana tjetër, ajo i bën vazhdimisht thirrje natyrës së mirë të lexuesit.

Edith Wharton. Ja një grua, në fillim të shekullit XIX, që shkruante pa urrejtje, pa hidhërim, pa frikë, pa ngritur zërin, pa predikuar. E teksa lexoja “Antonio e Kleopatra”, mendoja se ishte e njëjta gjendje në të cilën shkruante Shakespeare. Ndoshta, kur krahasojnë Shakespeare-in me Jane Austen-in, disa kritikë duan të thonë se që të dy kishin arritur të shuanin çdolloj pengese në mendjen e tyre. Krenari dhe paragjykim: Ky roman sjell një histori dashurie, nga më të bukurat e letërsisë angleze. Pena e përsosur e Xhejn Ostenit e tërheq lexuesin në një univers që i përket po aq të kaluarës sa edhe të tashmes, në një shoqëri ku ballafaqohen materializmi dhe ndjeshmëria, qenia femër dhe mashkull, e vërteta dhe gënjeshtra.

Dashuria është një defekt i mrekullueshëm. Nëse je në kërkim të femrës ideale për tu martuar, Projekti i Gruas së gjenetistit Don Tillman do t’iu vijë në ndihmë që të bëni zgjidhjen ideale. Megjithëse, të tjerë duam, të tjerë na duan dhe të tjerë marrim. Por, çfarë i ndodh Donit tonë me Rozi Xharmanin? Leksioni i fundit. Historia e një profesori të shkencave kompjuterike, i cili në prag të ndarjes së tij nga jeta për shkak të kancerit, u lë si trashëgimi fëmijëve, kolegëve dhe studentëve të tij, si një shishe në breg të lumit, 50 leksione realisht të fundit. Përmbushja e ëndrrave të fëmijërisë është çelësi i realizimit të një njeriu, sipas prof. Rendi Paush, i cili në sajë të rregullave dhe këshillave mbare njerëzorë që i ofron audiencës dhe mirënjohjes që u shpreh fillimisht prindërve dhe më pas të gjithë atyre që i mundësuan përmbushjen e këtyre ëndrrave, përlot shpirtrat e miliona njerëzve të cilët lexojnë këtë botim në mbarë botën

Kolonaia e erës, nga Halit Shamata. Një vepër që të bën ta duash më shumë jetën, edhe pse ajo mund të ketë lënë shenja të thella në lëkurën tënde. Kur lexuesit flasin, shkrimtari është i sigurt për atë që ka dashur të thotë. I ngërthyer prej teje! Sylvia Day është autore me famë ndërkombëtare e më shumë se njëzetë romaneve që kanë fituar çmime, të shitur në më shumë se dyzetë vende të botës. Ajo është autore që ka zënë vendet e para të klasifikimeve në më shumë se njëzetetetë vende, me dhjetëra miliona kopje të shitura. Seria e saj “Crossfire” është përshtatur për televizion dhe të drejtat i ka marrë “Lionsgate”.

Romani i dashurisë  

Që nga momenti kur romani pushtoi letërsinë, duke u bërë lloji më i dashur i shkrimit, romani i dashurisë ka fituar një vend të veçantë në preferencat e lexuesve. Mijëra romane të tillë shkruhen çdo vit në të gjithë botën dhe bëhen bestseller. Gazeta Metropolis përpiloi një listë me dhjetë romanet më të bukura të dashurisë të shkruara ndonjëherë. Dhjetë romane në fund të të cilave mund të thoni se e keni zbuluar dashurinë në pothuajse të gjitha dimensionet e saj. Dhe lista mbetet e hapur: 1. "Anna Karenina" nga Lev Tolstoy Historia e dashurisë së gruas së dashuruar me Kontin e ri Vronsky, është një nga romanet më të lexuar në gjithë letërsinë e botës. Tolstoy ofron një studim të asaj që quhet trekëndësh bashkëshortor dhe mënyrën praktike se si lind dhe si shuhet dashuria, një dashuri pasiononte, fajtore me xhelozi, me vuajtje, me keqardhje, me pendesë, një dashuri me të cilën bota sentimentale fillon dhe përfundon.

Nga fundi i viteve 1870, kur u shkrua romani, Anna Karenina mbetet edhe sot e kësaj dite një simbol i dashurisë së pakënaqur, duke përfunduar nën rrotat e trenit. Pason romani "Dashuria në kohën e kolerës" nga Gabriel Garcia Marquez. Dashuria e bujshme, historia midis Florentino Ariza dhe Fermina Daza, e cila sfidon kohën dhe kohërat, hapësirën dhe hapësirat, të cilat i kundërshtojnë vetë ligjet e natyrës njerëzore. Ky është një nga romanet ikonë të shekullit 20. I shkruar në stilin e pagabueshëm, historia e të dyve fillon me një pasion gllabërues, të ndërprerë 50 vjet, 9 muaj e 4 ditë. Gjatë kësaj kohe, jeta e të dyve rrjedh paralelisht, dhe megjithatë derdhet në të njëjtin lum… Kështu që në fund të jetës, magjikisht, të dy takohen përsëri dhe rifillojnë historinë se ku u ndalën pesë dekada më parë.

Vjen sipas rradhës romani "Krenaria dhe Paragjykimi" nga Jane Austen. Një nga historitë klasike të dashurisë, të shkruar nga një grua, "Krenaria dhe Paragjykimi" ruan ende një dozë të shijes së një feminizmi që sapo kishte filluar të dridhej. Historia e pesë motrave është vendosur në fund të shekullit të tetëmbëdhjetë, në një botë ku e ardhmja e vetme e mundshme për një grua ishte të gjente një burrë dhe të hynte në botë. Por Jane Austen krijon një histori të bukur dashurie, atipike për botën, në të cilën Elizabeta e bukur dhe inteligjente por e varfër i mëson zotit simpatik Darcy të dashurojë… Ndër krizat dhe peizazhet e krenarisë në Anglinë rurale, historia e tyre është shkruar me një sharm që, këtu, e bën të mbetet për shekuj një nga historitë më emocionale të dashurisë.

  "Madame Bovary" nga Gustave Flaubert Një roman që revolucionarizoi letërsinë, që shkaktoi skandale, që tronditi në kohën e shfaqjes së saj, "Madame Bovary" është historia e një gruaje që revoltohet kundër fatit të rezervuar për të në një botë në të cilës gruas i ishte hequr mundësia e zgjedhjes reale. Emma Bovary është gruaja e cila, e kapur në një martesë të mërzitshme, arratiset. Ajo shpëton dhe ndjek natyrën dhe instinktin e saj, i cili e nxit atë të kërkojë atë dashuri, ato ndjesi të vërteta, të cilat do t'i japin asaj një kokërr kënaqësie ose kënaqësie të vërtetë. Një qenie komplekse, gruaja në tërësinë e fjalës, Emma Bovary gjithashtu ka një pikë feminizmi në gjakun e saj, e cila e shtyn atë të revoltohet kundër jetës së mërzitshme që i ofrohet dhe të kërkojë vazhdimisht aventura…

“Në udhëkryq e erërave”, nga Emily Brontë. Një melodramë e mrekullueshme romantike. Historia e Emily Brontës mbetet një roman referues në historinë e romanit të dashurisë, veçanërisht pasi është një histori atipike. Botuar në 1847, romani tregon historinë e dy të rinjve në rrugën e dashurisë në të cilën qëndron gjithçka... Të gjithë janë kundër tyre, dhe dashuria e tyre shkon përtej vdekjes, duke lënë në roman gjurmët e një thrilleri në fillim të rrugës. Heathcliff dhe Catherine përmbushin dashurinë e tyre përtej varrit. "Në krahët e erës" nga Margaret Mitchell. Historia e Scarlett O'Hara dhe Rhett Butler u bë e famshme kryesisht për skenarin e saj të famshëm me Vivien Leigh dhe Clark Gable në rolet kryesore, por edhe përtej kësaj, ajo mbetet një nga historitë më të forta të dashurisë të të gjitha kohërave. Në agoninë e botës jugore, e cila po shuhet ngadalë, gjatë Luftës Civile Amerikane, një botë nga e cila skllavëria zhduket përgjithmonë, dashuria gjen një rrugë të çuditshme. Marrëdhëniet midis personazheve bëhen dhe prishen, krenaria dikton dhe bota përreth vdes. Dy njerëz që mundojnë njëri -tjetrin dhe e duan njëri -tjetrin me një lloj keqkuptimi krenar përpiqen të jetojnë së bashku ...

"Fundi i Aventurës" nga Graham Greene i Luftës së Dytë Botërore. Sarah Miles dhe shkrimtari Maurice Bendrix jetojnë një histori dashurie pasionante dhe tradhtare. Sara mashtron burrin e saj, një burrë të mërzitshëm dhe të papërshtatshëm, por ajo nuk dëshiron të largohet. Dhe befas, dashuria e tyre përfundon pa shpjegim. Sara zhduket nga jeta e Maurice, e cila, për fat të keq, po kërkon shpjegime. Dhe shpjegimi është në ditarin e Sarës dhe është një nga deklaratat më të bukura të dashurisë. Gjatë bombardimeve, për ta shpëtuar nga vdekja, Sara i premton Zotit se do të heqë dorë prej tij...  "Pacienti anglez" nga Michael Ondaatje, tregon historinë e një infermiereje të quajtur Hana, e cila tërhiqet në Toskanë drejt fundit të luftës, në fund të vitit 1945. Ajo mbërrin atje e shoqëruar nga një pacient amnezike dhe e shpërfytyruar, si pasojë e një aksidenti ajror. Të ardhurit takohen me Caravaggio, një njeri që e njeh pacientin nga afër. Ai arrin ta bëjë pacientin të kujtojë të kaluarën e tij dhe veçanërisht historinë e dashurisë, e pamundur, në fakt, e cila gjurmoi një fat të tmerrshëm.

 "Në natën e kohës" nga Antonio Muñoz Molina. Historia e një epoke, historia e një vendi, historia e një lufte civile që gjakosi dhe shkatërroi Spanjën para fillimit të Luftës së Dytë Botërore. Historia e një familjeje të dërrmuar nga llojet e tjera të luftërave, historia e një burri, historia e një gruaje, historia e një dashurie për bukurinë torturuese. Ignacio Abel, një burrë i ndarë në dysh midis një dashurie gllabëruese për një grua shumë më të re se ai, dhe një borxh ndaj një familjeje të cilës ai nuk i përkiste kurrë. Molina analizon dashurinë dhe dashurinë me një hollësi të përsosur psikologjike. Mënyra se si ai lind papritur, në një mbrëmje, në një takim publik, mënyra se si ai zhvillohet, me një forcë shkatërruese, nga të dy anët, mënyra se si i gllabëron të dyja, duke i bërë ata bashkëpunëtorë në një faj, të cilët, nga ana tjetër, ata i bluajnë ata të dy: tradhtia bashkëshortore.

"Doktor Zhivago" nga Boris Pasternak. Veprimi zhvillohet diku midis Revolucionit Rus të vitit 1905 dhe Luftës së Dytë Botërore. "Doktor Zhivago" tregon historinë e jetës dhe dashurisë së një doktori gjatë Revolucionit Rus. Duke lënë Moskën për paqen e Maleve Ural, ku ai shpresonte të strehonte familjen e tij, Zhivago e gjen veten në konflikt të plotë midis të bardhëve dhe të kuqve. Dashuria e tij për të bukurën dhe Larën konsumohet në sfondin e mizorisë dhe valëve të revolucionit, një përfaqësim befasues i kohëve të tmerrshme.

Mesazhet e dashurisë

Mesazhet e dashurisë janë një milion yje dhe një milion ëndrra. Ti je ylli im i vetëm dhe ëndrra ime e vetme! Unë të dua! Unë e ndjej mendimin dhe shpirtin tënd! Unë të ndiej në ajërin që marr frymë! Ti je pjesa ime përgjithmonë! Unë të dashuroj! Nëse unë isha akulli do ta shihje me sytë tu, se si unë shkrihem kur ti më buzëqesh mua, por edhe unë nuk jam duke pritur një rreze për të hyrë në shpirtin tënd, për të më sqaruare për të më thënë "Unë të dua!" Dhe kjo rreze është zëri yt që më zgjon në mëngjes! Unë të dua si dita e parë, kur rrezet e art ranë nga qielli mbi ne në tokë. Unë të dua, unë do të të dua, dhe edhe nëse fati yt do të ndahet, dashuria jonë do të jetë atje e shkruar në një yll! Për historinë e dashurisë unë kam dy sy që duan të të shohin! Unë kam dy duar atë që duan të të përqafojnë! Unë kam dy buzët atë që duan të të puthin! Unë kam një zemër të vetme që rreh vetëm për ty!

E dashur! Ti je dielli im që më ngroh çdo mëngjes. Unë adhuroj të të shoh kur buzëqesh vetëm për mua! Unë dua të të shoh të lumtur me mua! Unë të dua! Dikush më tha se dita është 24 orë, se një orë është 60 minuta, se një minutë është 60 sekonda, por askush nuk më tha se një sekondë pa ty është një përjetësi. Mendova se nga takimii fundit kurrë nuk do të kthehem, por ti ma solle buzëqeshjen më të bukur dhe ndjenjën e humbur diku në një qoshe të zemrës! Unë të dua dhe dua të kaloj gjithë jetën time me ty! Dashuri dhe vetëm dashuri. Kur e doni dikë, ndiheni mirë! Kur dikush ju do, ju ndiheni shumë mirë! Kur personi që e doni, ju do, ju ndiheni të jashtëzakonshëm! Uroj që të shohish veten në sytë e mi! Vetëm kështu do të kuptosh se çfarë je për mua!

Sot unë, unë jam i gatshëm të negocioj numrin e puthjeve të dashurisë për mesazhet e dashurisë, për atë që e ndriçon ditën me zërin e zërit tënd, kur më solle kaq shumë buzëqeshje dhe dashuri! Ti je gjithçka për mua dhe unë isha aq i bekuar kur Perëndia të dërgoi këtu për mua! Çdo ditë, uroj të më duash më shumë! Çdo javë të adhuroj më shumë. Gjatë gjithë jetës sime kam dëgjuar dhe ëndërruar për dashurinë. Tani, pranë teje e gjeta! Ti je thesari i jetës sime! Ti je mrekullia që kam patur shansin të më bëjë të lumtur! Po e përsëris se të dua shumë! Shiko? Unë vetëm mendova. A mund të thuash: Unë të dua në një sekondë? Nëse po, më jep sekondën e dytë të jetës sate, që unë të ta vjedh një minutë! Unë do të të puth një orë dhe do të të dua një jetë! Një ditë do të pyesësh se çfarë është më e rëndësishme për mua: ti apo jeta? Unë do të them se ti je jeta ime!

Mesazhet e dashurisë janë vetëm për personin e dashur. Ti je hyjnesdha ime më e bukur dhe më e dashur! Ti je bukuria dhe dashuria ime që do ta dua gjithmonë! Dashuria nuk ka nevojë për fjalë. Ajo flet përmes syve dhe qëndrimeve. Le të gëzojmë dashuri! Gjërat më të këndshme dhe më të bukura në botë nuk mund të shihen ose të arrihen, por ato mund të ndihen në zemër! Mesazhet më të bukura të dashurisë premtojnë të duash në të gjitha format, tani dhe gjithmonë. Unë premtoj që kurrë të mos harrojmë se kjo është një dashuri që ndjehesh një herë në jetë. Eja në gjirin tim të të adhuroj! Vetëm në praninë tënde mund të marr frymë. Pa ty nuk mund të jetoj! Ti je krijesa më e mrekullueshëm në botë! Unë e pranoj se gjithçka që ndjej për ty është dashuri e vërtetë. Gëzohem që të njoha! Ajo që ndjej unë për ty, nuk mund të përshkruhet me fjalë. Unë kurrë nuk kam ndjerë një dashuri kaq të thellë. Unë të dua!  Të dua sepse pa ty jeta është e vështirë! Unë të dua sepse buzëqesh për mua, sepse më lejon të të prek, të të përqafoj!

Dashuria është çmenduri e përkohshme që mund të shërohet përmes martesës. Le të duam çmendurisht gjithçka që shkëlqen në këtë tokë, sepse asnjë jetë tjetër nuk është e njohur për ne! Dashuria është horizonti i lirë dhe i gjerë, ku shpirti mund të hapë krahët e tij. Unë të dua, sepse është më e lehtë të të përqafoj ty se sa të përqafosh të gjithë njerëzimin! Dashuria është forca më e madhe e njerëzimit dhe më modestja që mund të imagjinonim. Të japësh gjithçka, të sakrifikosh gjithçka pa shpresë për shpërblim: kjo do të thotë dashuri. Historitë e vërteta të dashurisë nuk kanë fund. Dashuria të jep forcë, dhe të jep guxim. Dashuria është gjithçka që kemi, është e vetmja mënyrë për të ndihmuar njëri-tjetrin. Në momentin që ke në zemrën tënde këtë gjë të jashtëzakonshme të quajtur dashuri, do të ndjesh thellësinë, kënaqësinë dhe ekstazën e saj. Me atë rast do të zbulosh se bota ka ndryshuar për ty!

Të duash do të thotë të jesh i lumtur për diçka: pa kushte, pa ltje, pa përulje, pa komplekse, pa paragjykime, pa pritje. Unë do t'u thoja njerëzve se sa gabim kanë ata që janë duke menduar se ata pushojnë së dashuruari kur plaken, pa e ditur se plaken vetëm kur pushojnë së dashuruari. Dashuria e mposht frikën. Dashuria e vërtetë e anashkalon pakënaqësinë dhe konsiston në kënaqësi. Ajo është si drita: sa më e ndritshme të jetë dita, aq më e errët është nata. Nuk ka asnjë detyrim për të dashur. Ekziston vetëm liria për të dashur, dhe kjo liri mund të zbulohet tek ju pafundësisht! Mos luftoni kundër atyre që e duan njëri-tjetrin! Pavarësisht armës, ju do ta humbni betejën, të jeni të sigurt!

Logjika e zakonshme thotë: nëse jeni të pakënaqur, atëherë nuk keni lumturi! Dhe meqenëse nuk e keni lumturi, shkoni dhe kërkonie atë! Logjika paradoksale thotë: nëse shkon në kërkim të lumturisë, do ta humbasësh! Ulu dhe kupto se tashmë e ke! Ai që nuk ka dashur sot, kurrë do të dojë nesër, dhe ai që do sot do të dojë përsëri nesër. Dashuria do të thotë të dëshirosh të përjetosh të katër stinët. Kur don të ikish me dikë nga një stuhi pranverore nën një shkop lulesh, edhe në verë dëshiron të notosh në lumë. Dashuria është krahu i dhënë nga Zoti për shpirtin, në mënyrë që të ngjitet tek Ai. Dashuria është mbretëresha e ndjenjave, kimia e trurit dhe kënga e shpirtit.  (Bukuresht, 8 gusht 2021)

commentFirst article
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat