Ndër shekuj, e ndër breza…
Emri dhe gjaku im; Pellazge-Ilire-Dardan !
Ti toka ime e tkurrur,
e ndarë ndër breza shpeshherë e larë me gjak…
Ti simbol, emblemë e shqiptarisë !
Në histori, e në luftëra i rilindur si feniksi përsëri;
Në ty për ty, e bashkë me ty jetuam ne Shqiptarët !
Në Ty qëndroi, shqiponja jonë e zezë;
me kokën lart dhe krihet e saj të zjarrtë !
Për ty e mbi Ty, u derdh e u shtjerr gjaku ynë i kuq !
Me ty bashkë në të gjitha luftërat…
Me ty luftoi e fitoi, Skënderbeu !
I pa mposhtur dhe i pa dorëzuar,
Si luan Shqipërie, gjithmonë me fitore !…
Me ty në lindje, edhe në vdekje nëpër dasma e ahengje…
Sikurse edhe në beteja të përgjakshme me pushtues të huaj…
Ndonëse edhe në demonstrata të shumta…
Nëpër burgje të ndryshme, serbo-sllave;
Të izoluar e të prangosur deri në vetëflijim…
Për ty ranë, dhe u vranë:
Fazli Grajqevci me shumë SHQIPTARË të tjerë !…
Ty të ruajtëm si sytë e ballit !
Të mbrojtëm si mbron shqipja folenë !
Gjithmonë me krenari, dinjitet e dhimbje,
Me ty mbrojtëm mëmëdheun !
Nga vetë populli ynë, ti prapë u ringjalle;
Së bashku me Kombin tonë, me UÇK-në tribunë !
U ngrite në ballë dhe u lartësove,
me shtizën bashkë me shtatore:
Ti o fisi, O plisi, Ti o gjaku ynë !
Me Malon, ti prapë u lartësove…
Me këngë lirie dhe këngë dëshmorësh tanë…
Me bacë Ademin, ti përsëri u ngrite dhe u rrite…
Që për këtë tokë bashkë me Ty;
u shndërruan në Hero e në muranë të gjallë !
Ti na je shëndeti i kombit !
Na je nënë e baba !
Me Ty lidhëm besën e kombit e të Zotit,
Të kem motër, e të kem vëlla !
Ti simbol, emblemë SHQIPËRIE !
Në Ty ëndërrojmë e jetojmë të gjallë !
Flakadan lirie, urtësie e trimërie:
O yll, O diell i rrallë !...
