T’ikin vitet nuk hetohen
sa hapë gojën e mbyll sytë
në besë burrni të gjithë betohen
të pakët t’deshtën,më shumë t‘kan mbyt
Tek ti linda dhe u rrita
atje thell në malësi
me këndez e diell zbardhëte dita
fusha të gjera rrëzë llapi n’Metehi
Ju shpatije,maja mali,e kodrina
ju kullosa,bagëti e krua
ju jap fjalën,do m’ndëgjoj Prishtina
thell në ju mendjendrituri u betua
Me shpirt u deshi ,mbajti fjalë
s’na duhet pylltar, këtu as hyqmeti
sikur arat, tokë,lëndina, drunjë e mal
jan tonat,me tapi do i kemi për veti
Gjithë qka tha ,e qa foli
gjithë qka premtoj përmbushi Sadria
askujtë si ty nuk i doli
me pietet të kujtojnë Kërpimeh,Repë METEHIJA
Ikin njerëzit koha nuk kthehet
uji shkon e mbetet zalli
e kaluar gabim rrëfehet
përjetësisht të vërtetën thot mali
Asnjë shenjë,emër,as gur varri
sikur i huaj që së vlen askund
porë nuk fshihet ,as nuk shuhet i madhi
i pari n‘rrethë,pas tijë një katund
Flasin kroje drunjë e lisa
fletë vulë e tapia
flasin n’varre burrat me plisa
i përjetshëm është Sadria
M.Sh.24.07.23 Emm.
